وَمَا لِيَ ۱۱۱۱ ص

هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ ﴿۴۹﴾ جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ ﴿۵۰﴾ مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ ﴿۵۱﴾ وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ ﴿۵۲﴾ هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ ﴿۵۳﴾ إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ ﴿۵۴﴾ هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ ﴿۵۵﴾ جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۵۶﴾ هَذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ ﴿۵۷﴾ وَآخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ ﴿۵۸﴾ هَذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ ﴿۵۹﴾ قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ ﴿۶۰﴾ قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ ﴿۶۱﴾

این (یک نوع) ذکر است و بدانید متقیان راست نیک جای برگشت ﴿۴۹﴾
جنت های اقامت که کشاده کرده شده برای ایشان دروازه ها ﴿۵۰﴾
تکیه کنان باشند در آن می طلبند در آنجا میوه های بسیار و نوشیدنی ﴿۵۱﴾
و باشند نزد ایشان بسته کنندهٔ چشم های خود بر شوهران خود هم عمر ﴿۵۲﴾
این است آنچه وعده داده میشدید به آن برای روز حساب ﴿۵۳﴾
هرآئينه این است بخشش ما نیست آنرا هیچ خلاص شدن ﴿۵۴﴾
این ذکر نوع دیگر است و به تحقیق نافرمان راست بد جای رفتن ﴿۵۵﴾
جهنم است داخل میشوند در آن پس آن بد آرامگاه است ﴿۵۶﴾
این پس بچشید آنرا آب جوشان است و خون ریم است ﴿۵۷﴾
و عذاب دیگر است مانند آن گوناگون ﴿۵۸﴾
این یک گروه است داخل شونده با شما (میگویند کلانها) مرحبا (خوشنودی) نیست ایشانرا هرآئينه ایشان هستند داخل شوندگان آتش ﴿۵۹﴾
گویند ایشان بلکه شما مرحبا نیست شما را شما پیش کردید این را برای ما پس بد جای است ﴿۶۰﴾
گویند ائ پروردگار ما کسی که پیش کرده است این را برای ما پس زیاده کن او را عذاب دو برابر در آتش ﴿۶۱﴾

[از ۴۹ الی ۵۴] بعد از بیان ابتلائات انبیاء علیهم السلام بشارت اخرویه را برای این انبیاء و پیروان ایشان ذکر میکند و در لفظ متقین این همه داخل است - و در این بشارت ده امور را ذکر میکند - (وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ) بعد از بیان مکان و طعام و نوشیدنی همسران را ذکر میکند و نظر کردن زن به شوهر خود که برای دیگران نمی بیند اشاره به زیاده بودن حیاء و محبت ایشان با شوهران است - اتراب یعنی در عمر و در حسن و جمال همه یکسان اند در روایت ابن عباس رضی اللّه عنهما آمده است که عمر همه سی وسه سال میباشد یا اینکه به شوهران خود یکسان عمر میباشند (إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ) مراد از این دوام جنت و نعمات او و از اهل جنت است -
[از ۵۵ الی ۶۴] این تخویف اخروی در مقابل بشارت متقیان است و این نیز مشتمل بر ده حالات قبیحه اهل جهنم است (وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ) مراد از این اهل طغیان کامل است یعنی مشرک (غَسَّاقٌ) آن گندگی که جاری میشود از جسم ها و زخمهای اهل جهنمیان یا در مقابل حمیم است یعنی بسیار سرد که از بسیار سرد بودن آن سوختانده میشوند و در حدیث ترمذی وارد است که اگر یک بوقه غساق در دنیا ریختانده شود همه اهل دنیا بد بو خواهد شد (هَذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ) -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>