وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿۱۲۰﴾ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۱۲۱﴾ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۱۲۲﴾ وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۱۲۳﴾

و هرگز راضی نمی شوند از تو یهود و نه نصارا تا آنکه پیروی کنی طریقه ایشانرا ، بگو هرآئینه دین اللّه تعالیٰ همان خاص دین کامل (حق) است ، و اگر متابعت کنی خواهشات آنهارا بعد از آن که آمد ترا علم قرآن نیست ترا از(عذاب) اللّه تعالیٰ کسی حمایت کننده و نه مددگاری ﴿۱۲۰﴾
آنانی که دادیم ایشانرا کتاب میخوانند آنرا به لایق تلاوتش - آن کسان ایمان دارند به آن ، و هر که کافر گردد به آن ، پس آن کسان خاص ایشانند زیان کاران ﴿۱۲۱﴾
ای فرزندان یعقوب علیه السلام به یاد آرید (با قبول کردن این رسول) نعمت مرا که انعام کردم به شما و بدرستیکه من فضیلت دادم شمارا بر مردمان ﴿۱۲۲﴾
و بترسید (عذاب) روزی را که عوض داده نتواند یک نفس از نفس دیگری هیچ چیزی و پذیرفته نشود از آن فدیه (جرمانه) و نفع داده نتواند اورا سفارش و نه ایشان مدد کرده شوند ﴿۱۲۳﴾

[۱۲۰]در این آیت ذکر ضد و عناد کتابیان است و از دین آنها خودرا حفاظت کردن و این امر دوم است که با آنها اتحاد شما ممکن نیست - (إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى) مراد از هدی اول دین اللّه تعالیٰ است که اسلام است و دوم به معنی دین کامل و حق است -(أَهْوَاءَهُمْ) مراد از آن یهودیت و نصرانیت است که مخالف است از دین اسلام - (مَا لَكَ) خطاب به نبی صل اللّه وعلیه وسلم است و مراد از آن امت است -
[۱۲۱] در این امر سوم است که آن دلیل نقلی است از قبول کنندگان کتاب قبلی - (حَقَّ تِلَاوَتِهِ) خواندن شایسته این است که به آن خودرا می فهماند و عمل می کند و تحریف لفظی و معنوی نه می کند معنی دوم این است تابعداری کتاب رامی کنند به تابعداری شایسته آن - (يُؤْمِنُونَ بِهِ) این ضمیر به قرآن (العلم) یا به رسول اخری راجع است - ( وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ) در این ضمیر نیز همین احتمالات است -
[۱۲۲]در این آیت ترغیب است برای تصدیق کردن رسول آخری صل اللّه وعلیه وسلم و در این توجه دادن آنها است به طرف دین ابراهیمی -
[۱۲۳] در این تخویف اخروی است برای انکار کنندگان از رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم همین گونه در آیت (۴۸) گذشته است در آن آیت ضمیرهای منها به نفس اول (غیرمجرم) راجع است و در این آیت به نفس دوم (مجرم) راجع است -