بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿۱۱۷﴾ وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿۱۱۸﴾ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ ﴿۱۱۹﴾

نو آفریننده آسمانها و زمین است و چون اراده کند کاری را و هرآئینه گوید اورا شو پس میشود ﴿۱۱۷﴾
و میگویند آنانکه نمی دانند چرا سخن نمی گوید با ما اللّه تعالی و یا چرا نمی آید به ما کدام نشانه (رسالت) همچنین گفتند کسانیکه پیش از ایشان بودند مانند گفته ایشان ، مشابهت دارد دلهای آنها هرآئینه اشکار کردیم (بسیار) نشانه ها را برای قومی که یقین میکنند ﴿۱۱۸﴾
هرآئینه ما فرستادیم ترا برای بیان حق مژده دهنده و ترساننده و پرسیده نمی شود از تو در باره اهل دوزخ ﴿۱۱۹﴾

[۱۱۷] در این آیت رد است به اتخاذ ولد (گرفتن فرزند) به دو طریقه یکی بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ , ودوم وَإِذَا قَضَى أَمْرً , بدیع از بدعت است و بدعت در لغت به هر چیز نو گفته می شود و در شریعت پیدا کردن عقیده قول یا عمل است که در شریعت دلیل آن نه باشد (قَضَى) در اینجا به معنی اراده کردن است و مراد از امر ایجاد یک چیز است -
[۱۱۸] این جواب سوال هفتم است که اگر تو رسول هستی اللّه تعالی خودش برای ما بگوید یا مانند شما برای ما وحی کند یا آن معجزه ای بیاید که ما میخواهیم - اول جواب الزامی (لازم) داده شد این که سوال مانند منکرین قبلی است جواب دوم تحقیقی که ما آیات را اشکارا کرده ایم یک آیت نی بلکه آیات (معجزات) بسیار لیکن فایده میدهد به یقین کنندگان نه به عنادیان -
[۱۱۹] این دعوی صدق رسول است و امر اول است از پنج امور (بِالْحَقِّ) به معنی به راستی یا به معنی بیان حق - (وَلَا تُسْأَلُ) یعنی بعد از بیان و دعوت شما اگر کسی انکار می کند پس مسئولیت آنها به دوش شما نیست -