سَيَقُولُ ۸۱ اَلٌبَقَرَة

لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۲۲۶﴾ وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۲۷﴾ وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۲۲۸﴾

برای کسانیکه جدا میشوند از زنان خود به قسم خوردند انتظار کشیدن چهار ماه است پس اگر بازگشتند (ایشان از قسم) پس هرآئینه اللّه تعالی آمرزگار رحم کننده است ﴿۲۲۶﴾
و اگر قصد کردند طلاق را پس هرآئینه اللّه تعالی شنواست داناست بر هر چیز ﴿۲۲۷﴾
و زنان که طلاق شده اند انتظار کشند به نفس های خود تا سه حیض ، و حلال نیست به آنها که پنهان دارند آنچه را آفریده اللّه تعالی در رحمهای ایشان اگر ایشان ایمان دارند به اللّه تعالی و روز آخرت و شوهران شان سزاوارترند به رجوع ایشان در آن مدت (عدت) اگر اراده دارند آشتی را و به ایشان (زنان را) حقوقی است مانند آنچه مردان را بر ایشان است موافق طریقه شرعی و مردان را بر زنان فضیلت است و اللّه تعالی غالب با حکمت است ﴿۲۲۸﴾


[۲۲۶] در این حکم دهم است یعنی جدای زن به طریقه شرعی به کار است طریقه اول مسئله ایلاء است در این رد است به طریقه جاهلیت که کسی قسم می کرد برای زن آنرا برای همیشه حرام می دانست -
ایلاء: از زن برای جدای قسم خوردن اگر تاریخ مقرر کرده باشد یک ماه یا زیاد الی چهار ماه یا تاریخ مقرر نه شده باشد اگر تاریخ چهار ماه مقرر شده باشد یا نه شده باشد لیکن انتظار چهار ماه خواهد بود (فَإِنْ فَاءُوا) اگر رجوع کند به زن بعد از چهار ماه یا طلاق بدهد ، در نزد اکثر صحابه کرام رضی اللّه عنهم در داخل چهار ماه رجوع کند -
[۲۲۷] در این حکم ایلاء است اگر رجوع کند در داخل چهار ماه یا بعد (بنابر اختلاف) گناه نیست - اگر رجوع نکند پس یک طلاق واقع شد -
[۲۲۸] در این آیت ذکر عدت آن زنهای است که حامله نه باشند و دارای حیض باشند و حره (آزاد) باشند و نزدیکت به آن شده باشد - پس عدت این نوع زن سه حیض است (به یک قول) لهذا در این جمله یکجا ذکر حقوق شوهر و زن است و در این بالاتر بودن مرد ذکر است (قُرُوءٍ) جمع قرء است به حیض و طهر هردو گفته می شود (فِي أَرْحَامِهِنَّ) مراد از این حمل است یا حیض است این را پنهان نه کند زیرا که به این اقسام عدت تبدیل می گردد (أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ) تفصیل احق به معنی صرف حقیق (حق دار) است احق را از سبب ارادو اصلاحاً ذکر کرده است (وَلَهُنَّ مِثْلُ) در این عبارت کوتاه به بسیار حقوق زن و شوهر اشاره است و در مثل مثلیت در لزوم وجوب مراد است در تعداد مراد نیست (وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ) این صریح است به فضیلت مردها که او برای این نوع کارها صلاحیت دارد که زنها صلا حیت انرا ندارند -