إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۶۲﴾ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ ﴿۶۳﴾ قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿۶۴﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿۶۵﴾

هرآئينه به تحقیق این است بیان حق و نیست کسی سزاوار بندگی به جز از اللّه تعالی و هرآئینه اللّه تعالی اوست غالب و با حمکت ﴿۶۲﴾
پس اگر ایشان روی گرداندند پس هرآئينه اللّه تعالی داناست به فساد کنندگان ﴿۶۳﴾
بگو ای اهل کتاب: بیائید بسوی کلمه که یکسان است میان ما و میان شما که بندگی نمی کنیم مگر از یک اللّه تعالی و نه شریک سازیم با او چیزی را و نگیرد بعضی از ما بعضی دیگر را صاحب اختیار حکم به جز از اللّه تعالی پس اگر آنها رو گردانیدند پس بگوئید خبر باشید که ما قبول کننده توحید ایم ﴿۶۴﴾
ای اهل کتاب: چرا مخاصمه می کنید در باره ابراهیم علیه السلام و نازل نه شده است تورات و انجیل مگر بعد از او آیا پس از عقل کار نمی گیرید ﴿۶۵﴾

[۶۲] در این آیت نتیجه بیان قبلی با ذکر توحید است یعنی حاصل اثبات عجز عیسیٰ علیه السلام و اثبات توحید الوهیت است (الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ) تمام صفت های قدرت (تصرف) و علم راجع است به این دو صفت -
[۶۳] اشاره است که مفسد آن کسی است که از توحید اعراض می کند و شبهات را دل مردم جاه می دهد -
[۶۴] از این آیت الی آیت (۱۰۱) حصه دوم سوره است - دراین بیان صدق رسول و ذکر ۱۴ قبایح منکرین اهل کتاب است و جوابات سه سوال است در آیت های (۷۹ ، ۹۳ ، ۹۶) - مطلب این آیه است که کلمه توحید به طور ظاهر شما نیز قبول دارید و ما نیز قبول داریم ، پس بیایید تشریح آنرا بشنوید و به آن عقیده خود را صحیح کنید ، در جمله اول بیان حق اللّه تعالی است ، در جمله دوم رد است به شرک فی الالوهیت و در جمله سوم رد است به شرک فی الربوبیت (أَرْبَابًا) مراد از این آن شخصی است که با او اختیار حلال وحرام کردن باشد و این به اللّه تعالی خاص است به پیامبر صل اللّه وعلیه وسلم نیز این اختیار نیست ، نسبت حل و حرمت به پیامبر مجازی است به اعتبار بیان و تشریح کردن است در اینجا از ربوبیت قدرت ، خلق و تصرف مراد نیست زیرا آنان در آن شرک نه کرده بودند - در این آیت قباحت اول منکرین شرک کردن ذکر شد -
[۶۵] در این آیت قباحت دوم نسبت دین باطل به ابراهیم علیه السلام ذکر شد ، یعنی اینها می گفتند که یهودیت و نصرانیت دین ابراهیم علیه السلام است رد این را در چهار آیت می کند - اول آن در این آیت است و حاصل رد این است که دین های یهودیت و نصرانیت بعد از نزول تورات و انجیل ساخته شده است و ابراهیم علیه السلام بسیار پیش از نزول تورات و انجیل پیدا شده است پس او چطور یهودی یا نصرانی شد -