لَنْ تَنَالُوا ۱۵۰ آلِِ عِمٌران

الَّذِينَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۱۶۸﴾ وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴿۱۶۹﴾ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۱۷۰﴾ يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۷۱﴾

ایشان کسانی اند که گفتند در باره برادران شان و باز نشستند (از جهاد) اگر سخن مارا قبول میکردند کشته نمیشدند بگو پس دفع کنید از خویشتن مرگ را اگر هستید راستگویان ﴿۱۶۸﴾
و مپندار کسانی را که کشته شده اند در راه اللّه تعالی مردگان (مانند مردگان عام) بلکه زندگانند نزدیک اند به پروردگار خویش روزی داده می شود به ایشان ﴿۱۶۹﴾
شادمانند به آنچه داده است ایشان را اللّه تعالی از فضل خود و مژده میگیرند در باره آن کسانیکه تا هنوز نه پیوسته اند به ایشان بعد از ایشان که نباشد هیچ خوفی بر ایشان و نه ایشان غمگین می شوند ﴿۱۷۰﴾
مژده می گیرند به نعمت اللّه تعالی وبه فضل او و به آنکه اللّه تعالی ضایع نمیکند مزد مومنان را ﴿۱۷۱﴾

[۱۶۸]در این آیت یک قباحت ذکر است (لِإِخْوَانِهِمْ) مراد از این برادری قومی است -
[۱۶۹] چون در آیت پیش بیان شد که اینها شهادت را در راه خدا چیز معمولی می پنداشتند در این آیت بزرگی شان شهیدان را بیان می کند برای رد به گمان منافقین از این سبب در اینجا در اول فرمودند (وَلَا تَحْسَبَنَّ) یعنی اینها چنین مرده ها نیستند که از لذات و مزه محروم باشند بلکه بعد از مرگ در برزخ برای شان لذات است و این زندگی برزخی برای شهیدان اعلی است و برای انبیاء علیه السلام از این بیشتر است و برای آن زندگی روحانی نیز گفته می شود و گاهی گاهی اثر آن بر جسم این گونه می شود که جسم آن از خاک شدن محفوظ می ماند - وتشریح بیشتر آن در آیت (۱۵۴) سوره بقره گذشته است (يُرْزَقُونَ) مراد از این نیز رزق برزخی است و از حقیقت و تفصیلات آن اللّه تعالی اگاه است - در این آیت چهار نکته بشارت ذکر است
[۱۷۰] در این آیت دو نکته بشارت ذکر است مطلب این است که اهل و عیال و متعلقین شان که آنها نیز به عقیده توحید و ایمان اند ولی محبت و جهاد مانند ایشان نه کرده اند پس اللّه تعالی ایشان را نیز در جنت داخل می کند و برای ایشان در باره آنها مژده می دهد با (خَوْفٌ عَلَيْهِمْ) -
[۱۷۱] در آین نیز سه سخن بشارت را ذکر می کند - نعمت این است که پاداش کامل برایش داده می شود و فضل این است که بیشتر برایش داده می شود و (وَأَنَّ اللَّهَ) یعنی کمی پاداش و یا گم شدن آن نمی باشد -