الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۱۹۱﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿۱۹۲﴾ رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ﴿۱۹۳﴾ رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿۱۹۴﴾

ایشان کسانی اند که یاد میکنند اللّه تعالی را ایستاده و نشسته و بر پهلوی خود خفته و تفکر میکنند در پیدایش آسمانها و زمین (میگویند ایشان) ائ پروردگار ما نیافریدی این را عبث پاکیست ترا پس نگهدار مارا از عذاب آتش ﴿۱۹۱﴾
ائ پروردگار ما هرآئينه تو هر کرا را در آری در آتش پس به تحقیق رسوا کردی اورا و نیست ستمگاران را هیچ مددگار ﴿۱۹۲﴾
ائ پروردگار ما هرآئينه شنیدیم ندا کننده را ندا میکرد بسوی ایمان که ایمان آرید به پروردگار تان پس ایمان آوردیم - ائ پرودگار ما پس بیامرز مارا گناهان مارا و دور گردان از ما بدی های مارا و بمیران مارا با نیکوکاران ﴿۱۹۳﴾
ائ پروردگار ما و بده مارا آنچه وعده کرده ائی مارا با زبان رسولان خود و رسوا مکن مارا در روز قیامت هرآئينه تو خلاف نمی کنی وعده را ﴿۱۹۴﴾

[۱۹۱] در این پنج صفات است (۱) ذکر اللّه تعالی در حالت ایستاده (۲) در حالت نشسته (۳) بر پهلو (۴) فکر کردن (۵) دعا خواستن (قِيَامًا وَقُعُودًا) مراد از این همیشه ذکر الهی کردن است زیرا که برای انسان این سه حالت می باشد - یا مراد از ذکر نماز خواندن است واین سه حالت به اعتبار صحت و مرض است (يَتَفَكَّرُونَ) مراد از تفکر دلایل و حکمت ها را کشیدن است (رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ) در شروع آن یقولون پنهان مراد است واین نتیجه تفکر صحیح است (فَقِنَا) اشاره است که توحید (سُبْحَانَكَ) سبب نجات از جهنم است -
[۱۹۲] دعا دوم است مراد از آن نجات دادن از جنهم است - اشاره است که شرک سبب خزیان است (شرمندگی در جهنم) ودر کلمه ظالمین مشرکان مراد است یعنی اللّه مارا از شرک نگهدار -
[۱۹۳] منادی قرآن و نبی صل اللّه وعلیه وسلم است و خلاصه آنها ایمان و توحید است (سَيِّئَاتِنَا) به حالت بد گفته می شود اگر گناهان باشد یا مشکلات باشد (تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ) دراین خواستن مرگ مراد نیست بلکه مراد این است که مارا در صحبت نیکان الی مرگ نگهدار - و بعد از مرگ روح مارا با نیکان در علیین نگهدار -
[۱۹۴] (آتِنَا مَا وَعَدْتَنَا) مراد این است که مارا حق دار جنت در آخرت بگردان و نصرت در دنیا و شفاعت آخرت نیز در آن شامل است -