وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ ﴿۵۹﴾ وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿۶۰﴾ وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۱﴾

و نه پندارند کافران که ایشان نجات می یابند هرآئينه ایشان عاجز کرده نتوانند اللّه تعالٰی را ﴿۵۹﴾
و آماده سازید برای مقابله ایشان آنچه میتوانید از ابزار جنگ از اسپ های آماده شده که میترسانید به آن دشمن اللّه تعالٰی و دشمن خود را و کسان دیگر نیز بجز از ایشان (منافقان را) که نمیدانید ایشان را ، اللّه تعالٰی میداند ایشان را و آنچه خرچ میکنید از هر چه باشد در راه اللّه تعالٰی تمام داده میشود به شما پاداش آن و برشما ظلم کرده نمی شود ﴿۶۰﴾
واگر میل کنند به صلح تو هم میل کن بسوی آن و خود را بسپار به اللّه تعالٰی هرآئینه اللّه تعالٰی بر هر چیز شنوا داناست ﴿۶۱﴾

[۵۹] این تنبیه برای منکرین است که وقتیکه ایشان شکننده عهد شوند از عذاب اللّه تعالٰی نجات یافته نمی توانند - (سَبَقُوا) به معنی ان یسبقونا است (إِنَّهُمْ) این علت برای لایحسبن است -
[۶۰] این قانون هشتم برای مجاهدین است مراد از آن آماده ساختن ابزار جنگ است و عساکر پیاده و عساکر سوار و پیش از جنگ در آن فایده است که بالای مشرکین و منافقین رعب باشد (مِنْ قُوَّةٍ) مراد از قوت هر نوع ابزار جنگ است مناسب هر زمانه و در حدیث الرمی (انداختن) ذکر است آن یک مثال برای قوت است و آن در این زمانه بم ها و میزائیل و غیره به انداختن و ساختن آن شامل است (وَمَا تُنْفِقُوا) در این اشاره است که به هر اندازه بر ابزار جنگ به نیت جهاد پول خرچ گردد آن پاداش است (مِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ) به اسپ ها در هر زمان ضرورت است و این سخن اشکار است که نبی صل اللّّه وعلیه وسلم فرموده است - الخَيْلُ مَعْقُودٌ فِي نَوَاصِيهَا الخَيْرُ إِلَى يَوْمِ القِيَامَةِ - (خیر تا روز قیامت به پیشانى اسبان بسته است) پس مراد از خیر جهاد و غنیمت است دلیل است که جهاد تا قیامت جاری است (لَا تَعْلَمُونَهُمُ) همچنین در آیت (۱۰۱) سوره توبه می آید -
[۶۱] این قانون نهم برای جهاد است و مطلب این است که مومنان دعوت صلح را برای کافران نمیدهند اگر کفار طلب میکنند باز صلح کردن جایز است (فَاجْنَحْ) این امر برای وجوب نیست اگر ایشان طلب نکرده باشند پس صلح کردن منع است - و به آن وهن گفته میشود چنانچه در آیت (۳۵) سوره محمد است -