أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۱۳﴾ فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿۱۴﴾

آیا میگویند از خود ساخته است این قرآن را ، تو بگو پس بیارید ده سوره مانند این از خود ساخته شده و بخوانید هرکرا توانید بجز از اللّه تعالٰی اگر هستید راست گویان ﴿ ۱۳ ﴾
پس اگر اجابت نکردند سخن شما را پس بدانید که بدرستیکه نازل شده این قرآن به علم اللّه تعالٰی و به این سخن که نیست سزاوار بندگی بجز اللّه تعالٰی پس آیا هستید شما پذیرنده احکام (یعنی بپذیرید) ﴿ ۱۴ ﴾

[۱۳] این تنبیه برای منکرین قرآن است و بیان اعجاز قرآن است به طلب کردن مقابله به ده سوره قرآن - گفته شده است که در آن زمان ده قبیله بزرگ مخالفین بود از هر قبیله یک سوره خواسته شد - یا اینکه تا اینجا از ابتداء ده سوره است پس در تشبیه به این سوره ها اشاره است سوال: در سوره یونس مقابله را با یک سوره ذکر کرده است ودر این با ده سوره و این سوره بعد از سوره یونس نازل شده است پس چرا ترقی از کم به زیاد شد؟ مبرد در جواب گفته است که در سوره یونس مقابله در احکام و وعد و وعید و اخبار بالغیب الصادق ذکر بود و برای آن آوردن یک سوره نیز کافی است و در این سوره مقابله صرف به فصاحت و بلاغت مراد است پس برای آن بسیار سوره ها به کار است که تقابل و فرق اشکار گردد -
[۱۴] در این آیت بیان صدق قرآن است و بیان آن مسئله است که قرآن برای آن مسئله نازل شده است که آن لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ است (لَكُمْ) در جمع اشاره است که مومنان نیز در طلب مقابله با نبی صل اللّه وعلیه وسلم شریک اند (بِعِلْمِ اللَّهِ) یعنی مشتمل بر علوم اللّه تعالی و مخلوق مقابله علوم اللّه تعالٰی را کرده نمی تواند (وَأَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ) این مربوط است به علم اللّه تعالٰی یا مربوط است به أَنَّمَا ودر هردو معنی دلیل است که موضوع و خلاصه قرآن توحید است -