وَمَا أُبَرِّئُ ۵۹۰ إبراهيم
لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۵۱﴾ هَذَا بَلَاغٌ لِلنَّاسِ وَلِيُنْذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۵۲﴾
تا عوض دهد اللّه تعالٰی هر نفس را جزای عمل او را هرآئينه اللّه تعالٰی زود حساب کننده است ﴿ ۵۱ ﴾
این (قرآن) برای رسانیدن است برای مردمان و تا ترسانیده شوند به آن (مردمانرا) و تا بدانند (مردم) که جز این نیست که سزاوار عبودیت است یگانه است و برای اینکه پند گیرند صاحبان عقل صاف ﴿ ۵۲ ﴾
[۵۱] در (سَرِيعُ الْحِسَابِ) دو معنی است یکی اینکه روز حساب زود آمدنی است و دوم اینکه حساب را آغاز کند زود به پایان میرساند -
[۵۲] این به ابتداء سوره تعلق دارد در این آیت ترغیب به قرآن است که او سبب نجات از عذاب است و در این چهار فایده قرآن کریم ذکر شده است ، اول اینکه قرآن تبلیغ برای مردمان عام است دوم اینکه این انذار از عذاب است ، سوم اینکه این برای تعلیم توحید است چهارم اینکه این پند برای صاحبان عقل است و در این آیت تصریح است که موضوع قرآن توحید است -