وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ مَوْبِقًا ﴿۵۲﴾ وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُمْ مُوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا ﴿۵۳﴾

و روزی که بگوئیم آواز دهید شریکان مرا کسانی را که دعوی میکردید (که این شریکان اند) پس ایشان آواز خواهند داد پس جواب نخواهند داد ایشان را هیچ و میگردانیم میان ایشان جای هلاکت ﴿۵۲﴾
و ببینند مجرمان آتش را و گمان خواهند کرد که ایشان افتادنی آند در آن و نیابند از آن جای گردیدند به جانب دیگری ﴿۵۳﴾

[۵۲] در این آیت تخویف است بر برآئت الٰه مشرکین از عابدین خود - و در این آیت ذکر مردمان صالحین است که مشرکان از ایشان معبودان ساخته اند - در روز قیامت ایشان از عابدین خود برائت خواهند کرد و با ایشان امداد نیز نمی توانند مراد از شرکاء آن مردم نیکو اند که شیاطین بسوی عبادت ایشان دعوت داده بودند یا مراد از آن معبودان نیک و بد هر دو اند (مَوْبِقًا) به جای هلاکت گفته میشود و او همه جهنم است و قول دوم اینست که این یک گودال در جهنم است از خون و ریم قول اول بهتر است (بَيْنَهُمْ) ضمیر به معبودان و عابدان راجع است یا راجع است به مومنان و کافران -
[۵۳] در این تخویف اخروی به بیان حال عابدان شریکان است و مطلب اینست که پیش از دخول به جهنم آتش را خواهند دید پس در خوف و حزن واقع خواهند شد -