قَالَ ذَلِكَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَيَّ وَاللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ ﴿۲۸﴾ فَلَمَّا قَضَى مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ ﴿۲۹﴾

گفت موسیٰ علیه السلام این فیصله است میان من و میان تو هر کدام این دو مدت را که تکمیل نمایم پس افزونی نباشد برمن و اللّه تعالٰی برآنچه میگوئيم ذمه دار است ﴿۲۸﴾
پس چون تکمیل کرد موسیٰ علیه السلام مدت را و گرفته برد اهل خود را دید از جانب کوه طور آتشی گفت به اهل خود درنگ کنید هرآئينه من دیدم آتشی را شاید بیارم برای شما از آنجا خبر راه یا قوغی از آتش تا که شما خود را گرم کنید ﴿۲۹﴾

[۲۸] این قبولیت عهد از جانب موسیٰ علیه السلام است و در أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ اشاره است که عقد بر هشت سال است و تمام کردن ده سال بنابر رضایت است (فَلَا عُدْوَانَ) معنی است تجاوز کردن به چیز غیر لازم یعنی در هر دو حالت مدت مزودری زیاده از من نمیخواهی (وَاللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ) قول موسیٰ علیه السلام یا قول شعیب علیه السلام است و این هر دو بر شهادت و وکالت اللّه تعالٰی اکتفاء کرده اند و این مقام صالحان کامل است -
[۲۹] از این آیت الی (۳۵) مقام چهارم است در این نبوت موسیٰ علیه السلام و دو معجزات و فرستادن به فرعونیان و قبولیت دعا موسیٰ علیه السلام ذکر است و این نعمات اللّه تعالٰی است به همراه ابتلاء - (الْأَجَلَ) از ابن عباس رضی اللّه عنهما روایت بخاری است که موسیٰ علیه السلام ده سال گذشتاند از سببی که رسول اللّه تعالٰی که چیزی بگوید آنرا میکند (وَسَارَ بِأَهْلِهِ) اختیار شوهر است که اهل خود را بغیر از گناه که هر جای میبرد او اطاعت آن کند (جَذْوَةٍ) قوغ آتش است و چون در سر چوب باشد به آن قبس گفته میشود (لَعَلِّي) در سوره طٰهٰ و در این سوره به لَعَلَّ ذکر کرده است و این حقیقت است از سببی که آوردن خبر یا آتش معلوم نیست - و در سوره نمل سَآتِيكُمْ ذکر کرده است به طور امید محکم از سببی که در سوره نمل ذکر کردن حکمت ها مقصد بود و حکمت را با تاکید ذکر کردن بکار است - و همچنین به ذکر کردن سین اشاره به زود آوردن آن است -