وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۶﴾ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿۷﴾ أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَمْ بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ ﴿۸﴾ أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنْ نَشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ ﴿۹﴾

و عقیده دارند کسانی که داده شده است به ایشان علم کتابی را که نازل شده به تو از جانب پروردگار تو او حق است و هدایت میکند بسوی راه ذاتی غالب و ستوده شده ﴿۶﴾
و میگویند کافران (یکدیگر را) آیا نشان دهیم شما را کسی را که خبر میدهد شمارا چون ذره ذره شوید به ذره شدن کامل هرآئینه شما در آفرینش نو خواهید بود ﴿۷﴾
آیا ساخته است بر اللّه تعالٰی دروغ را (به قصد) یا با او جنونی است (پس دروغ میگوید بی اراده) بلکه کسانی که ایمان ندارند به آخرت در عذاب اند و در گمراهی دور اند ﴿۸﴾
آیا نمی بینند به آنچه پیش روی ایشان است و آنچه پس پشت ایشان است که آسمان و زمین است اگر خواهیم فرو بریم ایشان را در زمین یا بیفگنیم بر ایشان پاره از آسمان بتحقیق در این ضرور عبرت است یرای هر بنده طلبگار حق ﴿۹﴾

[۶] این دلیل نقلی از اهل کتاب است در مقابله مُعَاجِزِينَ ، یعنی ایشان مُصَدِّقِینَ (تصدیق کنندگان) اند (الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ) مراد از این اهل توحید اند اگر کتابی باشد یا غیر کتابی باشد -
[۷] در این زجر به انکار قیامت است و بر انکار رسول -
[۸] این نیز در زجر داخل است - تقابل در میان دو جمله این است که مراد از افتراء این است که با بودن عقل و قصد بر اللّه تعالٰی دروغ بسته اند و (أَمْ بِهِ جِنَّةٌ) مقصد این است که عقل در آن نیست پس بغیر قصد و اراده دروغ گفته است یعنی دروغ را ضرور گفته است لیکن یا به قصداً ساخته است یا بدون قصد (الْبَعِيدِ) گمراهی که با حق هیچ مناسبت ندارد و تباهی که منتهی آن اشکار نیست -
[۹] در این آیت تخویف دنیوی است چون در آیت گذشته ذکر عذاب شد در این آیت اقسام عذاب را ذکر میکند - و مراد از مابین ایدیهم و ماخلفهم همه طرف ها است یعنی بر انسان آسمان و زمین از هر طرف احاطه کرده است (مُنِيبٍ) انسانی که به طرف حق میگردد به همراه دلیل و هیچ ضد و تعصب در آن نباشد و انابت برای پیروی دلیل شرط است -