ذَلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ ﴿۷۵﴾ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿۷۶﴾ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿۷۶﴾ فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ ﴿۷۷﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ ﴿۷۸﴾ اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿۷۹﴾

این به سبب آنست که شادمانی میکردید در ملک بغیر حق تکبر کردن و به سبب آنکه شما تکبر میکردید ﴿۷۵﴾
داخل شوید به دروازه های جهنم جاویدان میباشید در آن پس بد است جای سکونت متکبران ﴿۷۶﴾
پس صبر کن به تحقیق وعده اللّه تعالٰی حق است یا نشان میدهیم بتو بعضی آن عذاب که وعده میدهیم ایشان را یا اگر وفات کنیم ترا پس بسوی ما باز میگردند ﴿۷۷﴾
و به تحقیق فرستادیم رسولان را پیش از تو بعضی از ایشان آنهای اند که بیان کردیم بر تو و بعضی از ایشان آنهای اند که بیان نکردیم بر تو و نیست در اختیار رسول که بیارد هیچ معجزه مگر به حکم اللّه تعالٰی پس چون بیاید حکم اللّه تعالٰی فیصله کرده شود به حق و اشکار شد در آن وقت زیان باطل پرستان ﴿۷۸﴾
اللّه تعالٰی همان ذاتیست که آفرید برای شما چهارپایان تا سوار شوید بر بعضی آنها و بعضی آنها را میخورید ﴿۷۹﴾

[۷۷] چون حال مجادلین بیان شد حالا تسلیت میدهد به نبی صل اللّه وعلیه وسلم به پنج طریقه -
[۷۸] این تسلیت چهارم به ذکر تکالیف انبیاء سابقین است اشارةً و تسلیت پنجم است جواب سوال منکرین است که تو رسول هستی برای ما آن معجزاتی را که ما طلب میکنیم بیاور جواب این است (وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ) و چنین ذکر شده است در سوره رعد (۳۸) و سوره ابراهیم (۱۱) و در این آیت دلیل نقلی اجمالی از انبیاء علیه السلام است (وَخَسِرَ هُنَالِكَ) در اصل خسران ایشان در وقت کردن عمل های بد ایشان بود لیکن در آن وقت برای ایشان خسران ایشان اشکار نمی شد و در وقت عذاب خسران اشکار شد از این سبب تخصیص هنالک را کرد -
[۸۱،۸۰،۷۹] در این آیات دلایل عقلیه دیگر را به ذکر نعمت ها میکند در آیت اول دو نفع بزرگ را از چهارپایان ذکر کرده است که سواری و خوردن است - و در دوم دو نعمت را ذکر کرد -