قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۱﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۳۲﴾ لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ ﴿۳۳﴾ مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿۳۴﴾ فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۳۵﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۳۶﴾ وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿۳۷﴾ وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿۳۸﴾ فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۳۹﴾

گفت چیست کار بزرگ شما ائ ملائک فرستاده شدگان ﴿۳۱﴾
گفتند ما فرستاده شده ایم بسوی یک قوم مجرمان ﴿۳۲﴾
تا بفرستیم بر ایشان سنگی (ساخته شده) از گل ﴿۳۳﴾
نشاندار است نزد پروردگار تو برای از حد گذرندگان ﴿۳۴﴾
پس بیرون آوردیم هرکرا بود در آن از مومنان ﴿۳۵﴾
پس نیافتیم در آنجا غیر یک عمارت از مسلمانان ﴿۳۶﴾
و گذاشتیم در آن نشانهٔ برای مردمانی که میترسند از عذاب دردناک ﴿۳۷﴾
(ونشانی) در واقعه موسیٰ علیه السلام چون فرستادیم او را بسوی فرعون با دلیل اشکارا ﴿۳۸﴾
پس گشت به سبب قوت خود و گفت این جادوگر است یا دیوانه است ﴿۳۹﴾

[۳۱] وقتیکه به ابراهیم علیه السلام معلوم شد که اینها ملائک اند و برای بشارت یک شخص نیز کافی بود و ایشان برای بازگشتن عجله میکردند پس پرسان میکند از انبوه بودن ایشان و زیاده بودن ایشان و از عجله کردن ایشان (خَطْبُكُمْ) خطب، به کار بزرگ و ضروری گفته میشود -
[۳۴،۳۳،۳۲] در این غرض اصلی ارسال آنها بیان شد که هلاک کردن مجرمان است و معلوم شد که مژده دادن پسر ابراهیم علیه السلام به نسبت این مقصد کوچک بود (مُسَوَّمَةً) نشانات بر آن بود اشاره به قدرت دیگر است که با آتش نشانات از بین میرود و در این موجود است و بهتر این است که بر نشانات نام ایشان نوشته شده بود (عِنْدَ رَبِّكَ) اشاره به تقدیر است و اشاره است که به این دست بندگان نرسیده است (لِلْمُسْرِفِينَ) از ابن عباس رضی اللّه عنهما روایت شده است که مراد از آن مشرکان اند زیرا اسراف بزرگ شرک است -
[۳۶،۳۵] (غَيْرَ بَيْتٍ) مراد از این خانه لوط علیه السلام است زن آن نیز از آن مستثنیٰ بود به قرینه آیات دیگر که (الّاامرء ته) باقی صرف دو دختر او بود و ایشان مسلمانان بودند -
[۳۷] مراد از آیت نشانی عبرت است و آن ویرانه های خراب شده ایشان است یا بدبوها یا سنگهای زده شده -
[۳۹،۳۸] این نمونه دوم عذاب دنیوی را ذکر میکند و این عطف به فیها است در زیر ترکنا است (بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ) مراد از آن همه معجزات موسیٰ علیه السلام است که به فرعون پیش کرده بود با تاویل جنس یا مراد از آن معجزه عصا است (سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ) أَوْ به معنی تردد و شک است یعنی خود ایشان در این حکم کردن متردد بودند - یا أَوْ به معنی بَلْ است برای زیادت در حکم کردن - یا به معنی وَاو از سببی که ایشان هر دو حکم را بر موسیٰ علیه السلام کرده بودند که ساحر است و مجنون است -