وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۷﴾ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ﴿۴۸﴾ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿۴۹﴾

و به تحقیق آنهای را که ظلم کرده اند عذابی است پیش از قیامت و لیکن اکثر ایشان نمی دانند ﴿۴۷﴾
و صبر کن فیصله پروردگار خود را بدرستی که تو در چشم مائی و تسبیح بگو به همراه حمد پروردگارت وقتی که می ایستی ﴿۴۸﴾
و در شب نیز تسبیح بگو و در وقت پشت گردانیدن ستارگان ﴿۴۹﴾

[۴۷] این نیز تخویف است و مراد از این عذاب عذاب های دیگر دنیا است مانند گرسنکی امراض قحط ها و تنگ شدن زندگی وغیره و همچنین عذاب قبر مراد است چنانچه قرطبی و خطیب شربینی گفته است -
[۴۹،۴۸] (فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا) این صفت اللّه تعالٰی به معنی ظاهری است و کیفیت آنرا اللّه تعالٰی میداند لیکن اشاره است که اللّه تعالٰی ترا می بیند و حفاظت ترا نیز میکند تو مترس (حِينَ تَقُومُ) این عام است به هر قیام شامل است اگر بیدار شدن از خواب است یا برخاستن از یک مجلس است یا برای نماز ایستادن است یا برای دعوت و تبلیغ ایستادن است در همه این حالات اذکار مسنون نقل شده است (وَإِدْبَارَ النُّجُومِ) ادبار مصدر است یعنی در هنگام پشت گردانیدن ستاره ها و آن وقت اشکار شدن صبح است در این وقت ستاره ها به پنهان شدن آغاز میشوند و مراد از آن دو رکعت سنت فجر است و این در حدیث ترمذی وارد است یا مراد از آن سنت و فرض فجر است -