أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۸﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۹﴾ إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱۰﴾

آیا نمی بینی به آنهای که که منع شده اند از سرگوشی کردن باز میگردند بدان چیزیکه که منع کرده شده اند از آن و سرگوشی میکنند به گناه و ظلم و نافرمانی رسول و چون بیایند پیش تو سلام کنند ترا به طریقه که سلام نه آموخته است ترا به آن اللّه تعالٰی و ایشان میگویند در دل خود چرا سزا نمیدهد ما را اللّه تعالٰی به سبب آنچه میگوئیم بس است ایشان را جهنم داخل میشوند ایشان در آن پس بد جای رفتن است ﴿۸﴾
ائ مومنان چون سرگوشی میکنید پس سرگوشی مکنید به گناه و ظلم و نافرمانی رسول ، و سرگوشی کنید به نیکی کردن و تقوی ، و بترسید از اللّه تعالٰی آن ذاتی که به او شما جمع کرده میشوید ﴿۹﴾
جز این نیست که این نوع سرگوشی کردن به (وسوسه) شیطان (میباشد) تا اندوهگین کند مومنان را و نیست ضرر رساننده به مومنان هیچ ضرری مگر به حکم اللّه تعالٰی و خاص بر اللّه تعالٰی توکل میکنند مومنان ﴿۱۰﴾

[۸] در این زجر به چهار کار مفسدان است - اول عود نجوی به منهی عنه - دوم تناجی برای کارهای ناجائز سوم سلام کردن خلاف سنت چهارم نفس خود را از گناه و عذاب پاک دانستن - (بِالْإِثْمِ) مراد آن هر آن گناهی است که به حقوق اللّه تعلق دارد مانند کفر ، شرک ، دروغ گفتن ، فحشاء وغیره - (وَالْعُدْوَانِ) آن گناه است که به حقوق بندگان تعلق دارد مانند ظلم کردن ، بهتان بستن ، غیبت کردن مال غیر را غصب کردن وغیره - (وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ) هر آن گناه که به حق پیغمبر تعلق دارد مانند مخالفت کردن از سنت آن ، بی ادبی کردن آن ، بدعات و رسم ها و رواج کردن (حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ) این شامل به آن الفاظ و طریقه سلام است که مخالف شرع باشند مانند لفظ السَّاعَلَیکَ ، خوش آمدید ، وقت تان خوش - اَنعِم صبَاحاً (صبح تان خوش) ، روز تان خوش یا به بلند کردن انگشان و دست سلام را کافی دانستن و نکردن ابتدا با السّلام و علیک - و در این حالت او مستحق جواب سلام نیست -
[۹] بعد از زجر کردن مفسدان با تناجی کردن نا جائز برای مومنان اول قانون اصلاحی را در باره تناجی ذکر میکند حاصل این است که وقتیکه مومنان یک جرگه ، جلسه ، میتنگ میکنند یا به یک جلسه خواسته شوید پس ضروری این است که از کردن جلسه ناجائز و از شرکت آن خود را نگه دارید (بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى) (بر) اشاره به امتثال مامورات است و تقوی اشاره به اجتناب از منهیات است یا بِر احسان کردن با مخلوق و تقوی اشاره به حقوق اللّه است -
[۱۰] در این رد به سرگوشی بدون ضرورت است و آن سرگوشی منافقان در مخالفت مومنان است (لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا) یعنی منافقان که سرگوشی میکنند ضرور در مخالفت مومنان میکنند - برای ضرر رساندن ایشان میکنند (وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ) یعنی وقتیکه مومنان از سرگوشی آنها چیزی ترس محسوس کنند از شر آن پناهی بخواهند و خود را بر اللّه تعالٰی بسپارند و انتظار مدد اللّه تعالٰی را کنند -