فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۰﴾ وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿۱۱﴾

پس وقتیکه ادا کردید نماز را پس پراگنده شوید در ملک و بجوئید از فضل اللّه و یاد کنید اللّه تعالٰی را بسیار تاکه شما رستگار شوید ﴿۱۰﴾
و وقتیکه ببینند تجارت را و بازی را روان شوند بسوی آن و میگذارند ترا ایستاده بگو آن ثواب که نزد اللّه تعالٰی است بهتر است از بازی و تجارت و اللّه تعالٰی بهترین روزی دهندگان است ﴿۱۱﴾

[۱۰] در این اشاره است به فرق میان روز جمعه در دین ما و احترام سبت در یهود که بر آنها در تمام روز سبت کار دنیا حرام بود و در دین ما بعد از فراغ نماز جمعه امر است به تجارت و طلب رزق - قاسمی گفته است که بعد از نماز جمعه چهار رکعت پیشین (که به آن نماز احتیاطی گفته میشود) این تعصب مذهبی و عمل بدون دلیل است (فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ) مراد به امر وجوب انتشار نیست بلکه مخالفت کردن از اهل کتاب است در تعطیل روز شنبه و یکشنبه (وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ) عام است تجارت کردن ، عیادت مریض ، ملاقات برادر مسلمان و طلب علم به همه شامل است (وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا ) مطلب اینکه هیچگاه از ذکر اللّه تعالٰی غفلت مکنید به زبان و دل و طاعت و نماز و به نماز دیگر نیز اشاره است و بیشتر بودن ذکر به توحید و اخلاص و موافق به سنت می آید -
[۱۱] در این تنبیه به یک عمل است که از صحابه کرام صادر شده بود که در زمان خطبه نبی صل اللّه وعلیه وسلم آنها برای سامان تجارت پراگنده شدند صرف دوازده نفر باقی ماندند - این در آنوقت گناه نبود زیرا که پیش از این اللّه تعالٰی چنین حکم را نفرستاده بود لیکن تنبیه برای وقت آینده شد - در این اشاره است که شنیدن خطبه روز جمعه واجب است (قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ) یعنی آن اجر و ثواب که در شنیدن خطبه و و در اداکردن نماز باجماعت است یا آن رزقی که به طریقه شرعی حاصل شود او بهتر است (وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ) اشاره است که رزق در اختیار اللّه تعالٰی است - پس به طاعت آن رزق بهتر حاصل میگردد -