وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ﴿۳﴾ وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِنْ نِسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا ﴿۴﴾

و رزق دهدش از آنجا که گمان ندارد و هرکه سپارید خود را به اللّه تعالٰی پس او (اللّه) بس است او را به تحقیق اللّه تعالٰی تکمیل کننده است کار خود را هرآئينه اللّه تعالٰی ساخته است برای هر چیز اندازه خاص ﴿۳﴾
و زنانیکه نومید شدند از حیض از زنان شما اگر شبهه میکنید (در عدت آنها) پس عدت آنها سه ماه است و آن زنانی که حایضه نشده اند نیز و زنان حامله عدت ایشان زائیدن حمل ایشان است و هرکه بترسد از اللّه تعالٰی میسازد برای او در کارش آسانی ﴿۴﴾

[۳] در این فایده دوم تقویٰ را ذکر میکند و مراد از این برکات انداختن است در رزق آن و بغیر از اسباب ظاهری آمدن رزق است (وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ) چون توکل را نیز در برکت رزق دخل بود از این سبب این را متصل به او ذکر کرد توکل اعتماد بر اللّه تعالٰی است و همه کارها را به او سپردن است به همراه استعمال اسباب (إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ) این جواب سوال است ، سوال اینکه بیشتر توکل کنندگان مردمان متقیان اند و بر آنها مصیبت ها و امراض وغیره می آید؟ حاصل جواب این است که این فیصله های اللّه تعالٰی است که در مخلوق می چلاند و هر فیصله را به انتها خود میرساند - (قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا) یعنی فیصله خود را برای این به اتمام میرساند که تقدیر آنرا کرده است یا مراد از این مقدار و انتها بود مانند که برای طلاق و عدت تعداد و مدت را مقرر کرده است همچنین برای هر مصیبت و مرض اللّه تعالٰی مقدار و مدت را مقرر کرده است -
[۴] در این آیت عدت سه نوع زنان را ذکر میکند و در اخیر آیت یک نفع تقویٰ را ذکر میکند - یک قسم زنان آیئسه است که از آمدن حیض نا امید شود پس حامله نیز شده نمی تواند در این مدت اختلاف است که شصت سال ، و یا پنجاو پنج سال است - صحیح این است که این بر عادت زنان مملکت ها بنا است - نوع دوم صغیره نا بالغ که حیض آن تا هنوز اِغاز نشده لیکن نکاح او شده باشد وشوهرش با او دخول کرده باشد و باز طلاق داده شود عدت این هر دو نوع سه ماه است از سببی که اصل در عدت حیض است و عادتاً حیض در ماه یک بار می آید و حیض اینها نیست بجای حیض سه ماه مقرر کرده شده است - نوع سوم زنان حامله اند یکسان است اگر طلاق داده شده باشد یا شوهرش مرده باشد - عدت آن وضع حمل است اگر کمی وقت بعد باشد یا بعد از مدت زیاد باشد (وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ) این دلیل است که نکاح نابالغ را ولی همراه کسی کند شرعاً جائز است مانند نکاح عایشه رضی اللّه عنها هرکه از این انکار میکند و در باره حدیث عایشه رضی اللّه عنها بر امام بخاری و یا بر امام زهری طعن ها میکند این مردمان خودشان ملعون اند (يُسْرًا) عام است این مَخْرَجًا به آسانی دنیا و آخرت شامل است پس این نفع بزرگ است نظر به دو نفع پیش -