يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ﴿۶﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۷﴾

ائ مؤمنان نجات دهید نفس های خود را و اهل خانه خود را از آتشی که هیزم آن مردمان است و سنگهاست مقررند بر آن آتش ملائک سخت (طبیعت دارندگان) با طاقت نا فرمانی نمیکنند اللّه تعالٰی را در آنچه امر کرده به ایشان و ایشان میکنند آنچه حکم کرده میشود به ایشان ﴿۶﴾
(گفته میشود) این کافران بهانه مکنید امروز جز این نیست که جزاء داده میشود شما را از عمل های که میکنید ﴿۷﴾

[۶] چون حاصل پیش این بود حق شوهر بر زن واجب است رازهای او را افشا نکند در مقابله او تظاهر نکند بلکه در خود صفات زنان صالحه را پیدا کند حالا حق زن را بالای شوهر ذکر میکند ( قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا) اهل را به امر باالمعروف و نهی عن المنکر نجات میدهد و به آموختن آداب در حالت عام و به آموختن نماز و امر کردن پیش از بلوغ (وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ) النَّاسُ مراد از آن کافران مشرکان اند به دلیل آیت سوره العمران (۱۰) و سوره بقره (۲۴) (عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ) عدد آن ملائک را در سوره مدثر (۳۰) ذکر کرده است و نام آنها زبانیه در سوره علق (۱۸) ذکر است (لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ) فرق هر دو جمله این است که مراد از اولی این است که انکار از آوامر اللّه تعالٰی نمی کنند و مراد دوم این است که بر مامورات عمل میکنند - فرق دوم این است که جمله اول در باره زمانه ماضی است و دوم درباره زمانه مستقبله است -
[۷] این آیت نیز تعلق به تخویف اخروی دارد و دفع وهم است اگر کسی بگوید که البته از ملائیک نجات یافته نمی تواند لیکن میشود که به اللّه تعالٰی عذر پیش کنند و او عذر ایشان را قبول کند در این آیت جواب است -