سَيَقُولُ ۵۴ اَلٌبَقَرَة

قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ﴿۱۴۴﴾ وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۴۵﴾

به تحقیق می بینینم گردانیدن روی تو را جانب اسمان پس هرآئینه می گردانیم تو را به قبله که دوست داری آنرا پس بگردان روی خویش را طرف مسجد حرام ، و هرجا که باشید پس بگردانید روی تانرا جانب او ، و هرآئینه آنانیکه داده شده به آنها کتاب البته می دانند که هرآئینه آن تبدیل قبله حق است از جانب پروردگار ایشان و نیست اللّه تعالی بی خبر از اعمال که می کنند ﴿۱۴۴﴾
اگر بیاری به کسانیکه داده شده آنهارا کتاب هر نوع دلیل پیروی نمیکنند قبله ترا ونه توی پیرو قبله ایشان ، ونه بعضی شان پیرو قبله بعضی اند, و اگر پیروی نمایی خواهشات ایشانرا بعد از آن که آمد ترا از علم (از قران) هرآئینه تو آنگاه به تحقیق از ستمگاران باشی ﴿۱۴۵﴾

[۱۴۴]رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم به انتظار وحی می بود و به اسمان نظر میکرد به این اراده که اللّه تعالی کعبه را قبله بگرداند زیراکه این قبله تمام انبیاء علیه السلام قبلی است چنین در حدیث بخاری است (وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ) این علت سوم اجمالی است برای تبدیل کردن قبله که این سخن به کتابیان معلوم است اگرچه اینها قبول ندارند - (قَدْ نَرَى) این به معنی ماضی است - (فِي السَّمَاءِ) مراد از این طرف آسمان است - (وَجْهَكَ) مراد از آن تمام جسم است - (الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ) مراد از آن کعبه است ذکر از کل و مراد از آن جزء است در ذکر مسجد حرام اشاره است که واجب جهة (طرف) کعبه است عین کعبه نیست - (حَيْثُ مَا كُنْتُمْ) تعمیم (شمول) جای ها است در سفر و خضر -
[۱۴۵] در جمله اول این آیت عناد اهل کتاب را ذکر کرده است و ذکر قبله است و مراد از آن دین است ، در جمله دوم برائت نبی صل اللّه وعلیه وسلم را ذکر کرده است و در جمله سوم وچهارم به اختلاف درمیانی آنها اشاره است که اینها قبله را از جان خود ساخته اند - (وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ) مفسرین نوشته اند که قبله یهود بیت المقدس است و قبله نصارا مشرق مقام ولادت عیسیٰ علیه السلام است و این هردو قبله را از خود ساخته اند - (وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ) نسفی گفته است که در این تحذیر (بیم دادن) است برای آن کسی که دلیل واضح شود باز هم آنرا ترک کرده و پیروی سخن خواهش (بدون دلیل) را می کند -