إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿۱۵۹﴾ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۱۶۰﴾ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿۱۶۱﴾

هر آئینه کسانیکه پنهان میکنند آنچه را ما نازل کردیم احکام اشکار است و سخن های هدایت است بعد از آنکه بیان کردیم آنرا برای مردمان در کتاب ، آن کسان لعنت می کند بر ایشان اللّه تعالیٰ و لعنت می کند ایشانرا لعنت کنندگان ﴿۱۵۹﴾
مگر کسانی که توبه کردند و عمل نیک کردند و بیان میکنند (آنچه را که پنهان میکردند) پس این کسان قبول میکنم توبه ایشانرا و من بسیار قبول کننده توبه ام نهایت مهربان ﴿۱۶۰﴾
هر آئینه کسانیکه کافرشدند و مردند در حال که کافر بودند آن کسان بر ایشان لعنت اللّه تعالیٰ است و ملائک و مردم همه ﴿۱۶۱﴾

[۱۵۹] در این آیت برای حق پنهان کنندگان ترس عذاب دنیا است و آیت عام است به یهود خاص نیست - مومن باید به آنها لعنت بگوید - (الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى) مراد از بینات دلیل های واضح رسالت رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم و مراد از هدی احکام شرعیه است همین گونه مراد از بینات وحی جلی است مانند تورات و قران ، و مراد از الهدی وحی خفی یعنی سنت موسیٰ علیه السلام و نبی ما صل اللّه وعلیه وسلم است - و کتمان پنهان کردن یک چیز به قصد - (مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ) در این برای رفع کردن عذر اشاره است و همین گونه ذکر احسان الٰهی است - (لَّاعِنُونَ) ملائیک و مومنان مراد است -
[۱۶۰] در این آیت توبه برای حق پنهان کنندگان و سه شرط ذکر است - توبه اصلاح عمل و اظهار مسئله پنهان شده -
[۱۶۱-۱۶۲] در این آیت برای حق پنهان کنندگان ترس عذاب آخرت است و از (كَفَرُوا) مراد آن مردم اند که حق را به ضد و عناد پنهان کرده اند - (وَمَاتُوا) اشاره است که از کتمان توبه نه کشیده و این دلیل است که مرگ کسی به کفر معلوم نه باشد به آن شخص لعنت گفتن جایز نیست - در (وَالنَّاسِ) مرید های اینها نیز داخل اند آنها نیز بالای آنها لعنت میکنند مانند در آیت (۳۸) سوره اعراف ودر آیت (۲۵) سوره عنکبوت است - (فِيهَا) ضمیر به لعنت و جهنم راجع است - (لَا يُخَفَّفُ) تعلق این بعد از شروع شدن عذاب است - (وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ) تعلق این به قبل از آمدن عذاب است -