وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿۱۷۹﴾ كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ ﴿۱۸۰﴾ فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۱۸۱﴾ فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۸۲﴾
برای شما در (جاری کردن) قصاص شرعی زندگانیست ائ صاحبان عقل صاف برای اینکه بپرهیزید ﴿۱۷۹﴾
لازم کرده شده بر شما وقتی که پیش آمد یکی از شما چرا مرگ اگر بگذارد مال وصیت برای پدر و مادر و خویشاوندان به طریقه نیکو لازم است بر پرهیزگاران ﴿۱۸۰﴾
پس هر که بدل کند وصیت را بعد از آنکه شنید آنرا پس هرآئینه گناه (بدل کردن) آن بر کسانی است که بدل می کنند وصیت را هر آئینه اللّه تعالی بر هر چه شنوا و بر هر چه داناست ﴿۱۸۱﴾
پس هر که بترسد از وصیت کننده به کجی را به خطا یا به قصد گناه پس اصلاح کنید در میان ایشان پس نیست هیچ گناهی بر وی - یقیناّ اللّه تعالی بسیار آمرزنده نهایت مهربان است ﴿۱۸۲﴾
[۱۷۹] در این آیت فایده جاری کردن قصاص ذکر شده است (حَيَاةٌ) تنوین برای تعظیم یا تنویع است یعنی زندگی بزرگ و زندگی امن است (أُولِي الْأَلْبَابِ) الباب جمع لب است آن عقل است که از مقابله وهم ها خالی باشد -
[۱۸۰] در این آیت حکم دوم است مطلب این است که وقتی یک آدم فوت می گردد ومال از آن مانده باشد باید به وارثان خویش وصیت کند که مال من را به طریقه شرعی تقسیم نمائید و به طریقه سنت فدیه و صدقه نمائید و به مادر و خانم وغیره در میراث حصه بدهید و به این معروف (نیکی) گفته می شود و اگر مال آن نباشد در باره دین وصیت کند که به دین صحیح محکم شوید آیت به این معنی منسوخ نیست و به این توجیه الوصیت به معنی ایصاء و وصیت کردن است و مراد از بالمعروف طریقه شرعی است همین گونه اگر والدین و اقربین غیر ورثه باشد یعنی مثلاً کافران باشند باز هم آیت منسوخ نیست و اگر وصیت به معنی دادن حصه ای از مال بعد از مرگ به طریقه وصیت باشد پس این به آیت میراث و به حدیث لاوصیة الوارث منسوخ است -
[۱۸۱] در آین آیت تنبیه است به تبدیل کنندگان وصیت مراد از (سَمِعَهُ) علم حاصل کردن است -
[۱۸۲] در این آیت ترغیب است به اصلاح کردن وصیت غلط (مُوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا) میلان به گناه به خطا و إِثْمًا گناه کردن به قصد (فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ) یعنی مصلحت کنید در بین میت و وصیت کنندگان به طریقه حق پس به این تبدیل گفته نمی شود و گناه نیست -