تِلْكَ الرُّسُلُ ۱۰۰ اَلٌبَقَرَة

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۲۷۴﴾ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۲۷۵﴾

کسانیکه خرچ می کنند مال های خود را شب و روز پوشیده و اشکار پس بر ایشان است ثواب عمل ایشان نزد پرودردگار شان و نیست هیچ ترسی بر ایشان و نه ایشان غمگین می شوند ﴿۲۷۴﴾
کسانیکه می خورند ربا (سود) را برنمیخیزند (از قبرها) مگر برمیخیزد مانند کسیکه آشفته کرده باشد او را جنیات از سبب دیوانگی این به آن سبب است که ایشان گفتند که بیشک فروختن مانند ربا است و حلال کرده است اللّه تعالیٰ بیعه (دادستد) را و حرام کرده است ربا را پس کسیکه آمد به او پند از جانب پرودگارش ، پس منع شد ، پس اوراست مال که پیش داده و معامله او سپرده شده است به اللّه تعالیٰ ، و کسیکه برگشت (به سود را حلال پنداشتن) پس آن کسان اهل اتش اند ایشان در آن همیشه اند ﴿۲۷۵﴾

[۲۷۴]در این آیت قول هفتم است - در این آیت عموم اوقات انفاق ذکر است یعنی اگر شب خرچ می کنید یا در روز خرچ می کنید برای ثواب تعین کردن یک وقت معین ضرورت نیست به مثل که بدعتی ها از خود تخصیصات می کنند - شب جمعه چهلم وغیره -
[۲۷۵] از این آیت الی آیت (۲۸۳) باب سوم است در این منع از ربا است و تخویف است و بشارت است و طریقه معاملات برای پیدا کردن امن و کمای کردن مال است در آیت مدائینه قبلاً ذکر آن کسی بود که در راه اللّه تعالیٰ خرچ می کند حالا ذکر آن کسی است که برای کسی قرض بدون عوض زیاد نمی دهد بلکه ربا زیاد از آن می خواهد (إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي) یعنی از قبر مانند دیوانه ها بر می خیزد و مانند آن کسی که جنیات بر آن آمده باشد و این شخص نیز این چنین در دنیا اشکار می گردد - و از این آیت علماء ثابت کرده اند که بر انسان جنیات آمده می توانند و در زبان یا جسم او تصرف می کنند (الرِّبَا) مال زیاد را گرفتن از کسی دیگری که در عوض آن هیچ مال نباشد و در شریعت مثال های زیاد آن موجود است (إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا) یعنی این ها ربٰوا را جایز می گویند و مانند بیع می پندارند و این کفر است - (فَلَهُ مَا سَلَفَ) یعنی در حالت کفر کدام مال ربا را گرفته است پس او برایش معاف است یا کدام را که خورده است دوباره کشیدن برای آن لازم نیست (وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ) در اوقات آینده حال وی به اللّه تعالیٰ سپرده شده است که از ربا خودرا نگه می دارد یا نه -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>