قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۱۲﴾ قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَأُخْرَى كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ ﴿۱۳﴾ زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿۱۴﴾

بگو کسانی را که کفر کردند که زود شما مغلوب خواهید شد و جمع کرده خواهید شد به جهنم وبد جایگاه تیار شده است (این جهنم) ﴿۱۲ ﴾
هرآئينه است به شما نشانه در دوگروه که بهم مقابل شدند یک گروه جنگ میکردند در راه اللّه تعالی و گروه دیگر کافر بودند می دیدند ایشان آنها را (مومنین را) دوبرابر خود به دیدن ظاهر و اللّه تعالی استوار می گرداند به مدد خود هرکرا خواهد بدرستی هرآئینه در این عبرتی است خاوندان عقل را ﴿۱۳ ﴾
زینت داده شده برای مردم محبت چیزهای که نفس میخواهد از زنان و فرزندان و خزانه های جمع شده از طلا و نقره و اسپان زیبا و چهارپایان و زراعت - آنها لذات اندک زندگانی دنیا است و اللّه تعالی نزدیک اوست نیکو جای بازگشت ﴿۱۴ ﴾

[۱۲ ] این خطاب در بارّه کافران موجوده است - یعنی ایشان نیز به مال و بر گروه بسیار غرور نه نکنند زود است که در دنیا مغلوب گردند و در آخرت در جهنم داخل شوند -
[۱۳ ] این ذکر واقعه بدر است - مثال عذاب منکرین و مژده برای مومنین است و اشاره است که زیاد بودن افراد در وقت نزول عذاب الهی هیچ فایده نمی دهد - مومنین کافران را دو برابر خود می دیدند ، یعنی بسیار زیاد در حال اول و کافران می دیدند مومنین را بسیار زیاد در حالت اخر و در آیت (۴۴) سوره انفال حال درمیانه ذکر است ، پس در این آیت یرونهم ، ضمیر فاعل به مومنین و ضمیر مفعول به کافران راجع است و برعکس هردو جایز است (لَعِبْرَةً) در این تنوین برای تعظیم است یعنی برای هدایت و بصیرت درس کلان است -
[۱۴ ] در این آیت تذلیل دنیا ذکرشده است اشاره است که زیاد بودن اموال نیز فایده نه می دهد مطلب این است که محبت طبیعی این چیزها (اگرچه بی اختیار است) لیکن برای آن ترجیح دادن برای این تزیین گفته می شود (مَتَاعُ) آن مردار است که آدم مجبور در وقت مجبوری آنها می خورد (نظم الدرر) (زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ) آن چیزهای که طبیعت و نفس انسان می خواهد و آن بی اختیار باشد لیکن ترجیح دادن آنها بر آخرت و چیزهای دین گناه است و بعد از آن در آن برای خود فایده دانستن که تزئین است بسیار گناه است - و در این هفت چیز را به ترتیب ذکر کرده است -