إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۱۹﴾ فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿۲۰﴾ إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۱﴾ أُولَئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ﴿۲۲﴾

هرآئينه دین (پسندیده) نزد اللّه تعالی اسلام است (توحید) واختلاف نکردند (ازتوحید) آنانکه که داده شده اند کتاب مگر پس از آنکه آمد به ایشان علم (توحید) از روی حسد میان ایشان و هرکه کفر کرد به آیت های اللّه تعالی پس هرآئینه اللّه تعالی زود حساب کننده است ﴿۱۹ ﴾
پس اگر ایشان بحث می کنند باتو پس بگو تابع گردانیدم خودرا برای اللّه تعالی (به توحید) و هرکه پیروی مرا کرد نیز ، و بگو برای آنانکه داده شده اند کتاب و به امیان: آیا قبول دارید دین توحید را؟ پس اگر ایشان قبول کردند (توحید را) پس به تحقیق هدایت یافتند و اگر ایشان رو گردانیدند پس جز این نیست بر تو پیغام رسانیدن است - و اللّه تعالی بیناست به بندگان ﴿۲۰ ﴾
هرآئينه کسانیکه کفر کردند به آیت های اللّه تعالی و کشتند پیغمبران را بغیر جرم شرعی و کشتند کسانی را که بیان می کنند انصاف را (دین توحید) از مردمان پس مژده بده ایشان را به عذاب دردناک ﴿۲۱ ﴾
ایشان کسانی اند که ضایع شده عملهای شان در دنیا و آخرت و نیست ایشان را هیچ مددگار ﴿۲۲ ﴾

[۱۹] این جواب سوال است و آن این است که در بعضی کتب بندگی غیراللّه و خواستن غیراللّه وغیره را جایز نوشته است آیا آنها غلط است؟ حاصل جواب این است که دین اللّه تعالی توحید است پس کدام عبادات و کتاب های که خلاف این است آنرا بعضی ملایان بعد از علم از سبب زد و عناد از خود ساخته اند پس اینها باطل اند (بِآيَاتِ اللَّهِ) مراد از این آیات و دلیل های توحید است و آن کسانی که این را ترک می گویند از سبب اقوال باغیان این کفر است -
[۲۰] در این آیت طریقه دعوت است یعنی به ملایان و امیان اول دعوت توحید بدهید (فَإِنْ حَاجُّوكَ) یعنی اینها در اثبات کفر و شرک در حجت اقوال باغیان را پیش می کنند (فَقُلْ أَسْلَمْتُ) در این ذکر عقیده و از مسلک خود است اشاره است که من در مقابل وحی اللّه تعالی قول کسی دیگر را قبول ندارم (فَقَدِ اهْتَدَوْا) یعنی بعد از قبول کردن اسلام صحیح ما مقابله کسی را نمی کنیم این دین صحیح است -
[۲۱] در این ذکر حال باغیان کتابیان است و به آنها تخویف دادن است (بِآيَاتِ اللَّهِ) آیات های توحید را از کتابهای خود نیز قبول ندارند وقتیکه که انبیاء و دیگر علماء حق برای اینها دعوت حق می دهند آنها را قتل می کنند -
[۲۲] در این جواب دوم آنان است که اعمال نیک این علماء است پس چرا برای ایشان عذاب است؟ جواب این است که آنها از سبب کفر به آیات برباد شده است - بربادی دنیا این است که این اعمال در صفات آنها ذکر نمی شود -