أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ ﴿۲۳﴾ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿۲۴﴾ فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿۲۵﴾ قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۶﴾

آیا نمی بینی بسوی کسانیکه داده شدند حصه از کتاب خواسته می شوند بسوی کتاب اللّه تعالی برای این که فیصله کند میان ایشان پس روی گردانید یک گروهی از ایشان و ایشان همیشه روی می گردانند (از حق) ﴿۲۳﴾
این به سبب آنست که ایشان میگویند هرگز نمیرسد به ما آتش مگر چند روز شمرده شده و فریب داد ایشان را در دین شان آن (قصه و مسئله های) که (ملایان کلان) از خود ساخته اند ﴿۲۴﴾
پس چگونه باشد حال ایشان وقتیکه که جمع کنیم ایشان را در روزی که هیچ شکی نیست در آن ، و تمام داده شود هر نفسی را (عوض) آن عمل که کرده و ایشان ستم کرده نمیشوند ﴿۲۵﴾
(بگو در هرحاجت) ائ صاحب اختیار پادشاهی میدهی پادشاهی را هر کرا خواهی و باز میگیری پادشاهی را از هرکه خواهی وعزت میدهی هرکرا خواهی و ذلت میدهی هرکرا خواهی به دست توست همه نیکی هرآئینه تو بر هر چیز توانای ﴿۲۶﴾

[۲۳] در آیت قبلی حال ملایان کلان ذکرشد که آنان از سبب بغی دین را تبدیل کرده اند و برای اثبات نفی شرک کتاب ها نوشته اند و حالا در اینجا ذکر ملاهای خورد است که آنان تقلید مسئله و قصه های ساخته شده دروغین ملاهای کلان رامی کنند و از کتاب اللّه روی می گردانند (وَهُمْ مُعْرِضُونَ) اشاره است که از حق اعراض کردن عادت ایشان گشته است (نَصِيبًا) مراد اینکه به خواندن عبارت کتاب می فهمند ولی به معنی و مقصد آن نمی فهمند -
[۲۴] در این آیت دو سبب روی گرداندن آنان را ذکر کرد یکی اینکه ما جنتی هستیم صرف از سبب بعضی گناهای خورد شاید به آتش برویم دوم مسئله های ساخته شده دروغین ملایان گذشته دلیل اینها است - (يَفْتَرُونَ) ضمیر به ملایان کلان راجع است (أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ) در آیت (۸) سوره بقره مفرد ذکر شده بود سبب آن در آنجا ذکر شده است -
[۲۵] در این آیت ترس آخرت ذکر شده است (فَكَيْفَ) در این آیت به هیبت شان قیامت اشاره است (لِيَوْمٍ) لام به معنی فِیٌ است -
[۲۶ ] از این آیت تا آیت (۶۳) باب سوم است در این مسئله توحید به ذکر صفات اللّّه تعالی است - سپس حکم به ترک کردن دوستی به کافران و بر آن تخویف ، سپس ترغیب به تابعداری رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم ، سپس بیان عبدیت و عجز انبیاء و عجز مادر مریم و عجز ذکریا علیه السلام و عجز مریم علیه السلام و بیان تفصیلی عیسیٰ علیه السلام به همراه بیست و پنج صفات - و جوابات سوالات (۱) برای مریم علیه السلام میوه های بی موسم پیدا شد (۲) بچه بی موسم ذکریا علیه السلام پیدا شد (۳) عیسیٰ علیه السلام مرده را زنده می کرد و اکمه و ابرص را صحت می داد (۴) بچه مریم علیه السلام بدون مرد پیدا شد (۵) عیسیٰ علیه السلام بدون پدر پیدا شد ، از این اشکار می گردد که مریم علیه السلام ، ذکریا علیه السلام و عیسیٰ علیه السلام متصرف بودند و سزاوار بندگی هستند - با اللّه تعالی شریک بودند - جواب تمام این سوالات در این باب می شود -