فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿۳۷﴾ هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿۳۸﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۳۹﴾

پس قبول کرد آنرا پروردگارش به قبول کردن نیک و رويانيد (پرورش داد) اورا به رويانيدن نیک و سپردش به زکریا علیه السلام هر وقت می درآمد بر مریم زکریا علیه السلام در عبادت گاه می یافت نزدش رزق ، گفت ای مریم از کجا برای تو است این رزق گفت آن از نزد اللّه تعالی است هرآئينه اللّّه تعالی روزی میدهد هرکرا خواهد بی حساب ﴿۳۷﴾
از این سبب دعا خواست زکریا علیه السلام از پروردگار خود گفت ائ پروردگار من ببخش مرا از نزد خود (از سبب رحمت) فرزند پاکیزه هرآئینه تو اجابت کننده دعایی ﴿۳۸﴾
پس آواز کردند به او فرشتگان و او ایستاده بود نماز میگذارد در عبادت گاه که هرآئينه اللّه تعالی ترا مژده می دهد به یحییٰ که تصدیق کننده است کلمه اللّّه تعالی را و سردار است و پاکباز است و پیغمبر است و از نیکوکاران کامل است ﴿۳۹﴾

[۳۷] در این آیت فضیلت مریم را ذکر میکند به پنج طریقه (۱) قبولیت خوب یعنی برای دین قبول شدن (۲) خوب کلان شدن (۳) و کفالت زکریا علیه السلام برای او (۴) بدون اسباب رزق آمدن که این کرامت ولی است و معجزه پیغمبر است (۵) دانش او زیرا که نسبت رزق را به اللّه تعالی کرد دعویٰ کمال خود را نه کرد -
فایده: محراب به عبادت گاه پیشوا قوم می گویند ، و این در دین بنی اسرائیل جایز بود مراد از این محراب های مسجد ما نیست بلکه این در زمان تابعین محدث است ولی برای این بدعت فی الوسایل لغیره گفته می شود (این جایز است وقتی که ذات اورا بعینه ثواب نمی دانند) -
[۳۸] در این عجز زکریا علیه السلام را ذکر میکند - دعا خواستن صرف از اللّّه تعالی برای آفریدن اولاد و عالم الغیب نیست زیرا نشانی طلب می کند (هُنَالِكَ) یعنی وقتیکه زکریا علیه السلام فهمید که در خانه عمران علیه السلام فرزند نرینه پیدا نشد و در خانه ذکریا علیه السلام نیز نیست و برای اشاعت دین نرینه به کار است از این سبب زکریا علیه السلام برای فرزند نرینه دعا کرد (هُنَالِكَ) به معنی از این سبب (إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ) این وسیله است برای این دعا با صفت اللّّه تعالی -
[۳۹] (بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ) مراد این است که کلمه اللّّه تعالی توحید را بیان کننده خواهد بود یا مراد از این عیسیٰ علیه السلام است که تصدیق آنرا خواهد کرد - (سَيِّدًا) به آن کسی گفته می شود که اخلاق خوب در آن جمع شده باشد - (حَصُورًا) از گناه خود را نگه کننده یا مراد این است که نکاح نخواهد کرد و این خصوصیت دین آن است و سنت نبی ما صل اللّه وعلیه وسلم نکاح کردن است - به عبارت انجیل او را یوحنا می گویند پسر خاله عیسیٰ علیه السلام است و شش ماه از آن بزرگتر است -