الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۱۸۳﴾ فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ ﴿۱۸۴﴾ كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴿۱۸۵﴾

ایشان کسانی اند که گفتند که هرآئینه اللّه تعالی حکم کرده بسوی ما که ایمان نیاریم به هیچ رسول تا آنگاه که بیاورد بما قربانی که بخورد آنرا آتش ، بگو به تحقیق آوردند به شما بسیار پیغمبران پیش از من دلایل روشن و به آنچه که شما گفتید پس چرا کشتید ایشان را اگر هستید راست گویان ﴿۱۸۳﴾
پس اگر دروغگو گفتند ترا (صبر کن) به تحقیق دروغگو گفته شده به بسیاری رسولان پیش از تو آوردند دلایل روشن (عقلی) و کتابهای خورد و کتاب بزرگ روشن ﴿۱۸۴﴾
هر زی روح چشنده مرگ است ، و جز این نیست که تمام داده میشود مزد های اعمال شما روز قیامت ، پس هر که دور داشته شد از آتش و داخل گردانیده شد به جنت به تحقیق کامیاب شد ، و نیست زندگانی دنیا مگر سامان فریب ﴿۱۸۵﴾

[۱۸۳] این قباحت دوم آنها را ذکر می کند آنها از رسول آخری به یک عذر دروغین انکار می کردند که در کتاب ما این حکم است که قربانی هر رسول به آتش باید بسوزد ، و قربانی این رسول دربین فقراء تقسیم می گردد و در این مقصد آنها مخالفت کردن بود از انفاق فی سبیل اللّه و این به سببی باطل است که در تورات به همراه آن کلمه بنی اسرائیل ذکر بود یعنی این نشانی نبی بنی اسرائیل است لیکن آنها از مقید مطلق ساخته بودند و کلمه بنی اسرائیل را حذف کرده بودند (بِقُرْبَانٍ) هر آن چیزی که به آن قربت اللّه تعالی حاصل می گردد و اکثر در صدقات مالی استعمال می گردد -
[۱۸۴] در این تسلی به رسول صل اللّه وعلیه وسلم است (بَيِّنَاتِ) آن دلایل عقلی یقینی است برای اثبات مسئله توحید (زُّبُرِ) آن کتاب های که در آن اندرزها است و تخویف و تنبیه است و این اشاره برای دلیل نقلی است (وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ) کتاب بزرگ اللّه تعالی است که مشتمل بر احکام است و در این اشاره به دلیل وحی است - همچنان بَيِّنَاتِ برای مردم عام می باشد و زبر برای مردم درمیانه است و کتاب منیر برای مردم خاص است -
[۱۸۵] در جمله اول این آیت ترغیب است بر جهاد در جمله آخر ترغیب بر انفاق فی سیبل اللّه است ، ودر میان مژده برای مجاهدین باصبر است (مَتَاعُ الْغُرُورِ) یعنی محبت زندگی دنیوی غفلت را از اعمال آخرت پیدا می کند (كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ) در این نیز تردید است بر عقیده نصارا آنها می گویند که آمدن مرگ در نتیجه گناهان است پس آنها می گویند که کدام نبی حق و ولی حق باشد بر آنها مرگ نمی آید ، نفس به معنی زی روح (جاندار) مرگ جدا شدن روح از وجود و این جدای مرگ بدن و روح هردو است -