وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا ﴿۲۱﴾ وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿۲۲﴾ حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿۲۳﴾

و چگونه میگیرید آنرا حال آنکه رسیده است بعضی شما با بعضی و گرفته اند زنان شما عهد استوار ﴿۲۱﴾
و نکاح مکنید به آنانکه نکاح کرده باشند پدران شما از زنان لیکن آنچه گذشته هرآئينه آن گناه اشکار و سبب خشم اللّه تعالی است و راه بدی میباشد ﴿۲۲﴾
حرام گردانیده شده بر شما (نکاح) مادران شما و دختران شما و خواهران شما و خاله های شما و عمه های شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادران شما آنکه شیر داده اند شما را و خواهران رضاعي شما و مادران زنان تان (خشو) و دختر اندران شما که در پرورش شما میباشند از زنان شما که صحبت کرده اید با ایشان پس اگر صحبت نکرده باشید با ایشان پس نیست گناهی بر شما و زنان پسران شما (سنو) که از پشت شما باشند و که جمع کنید بین دو خواهر مگر آنچه پیش گذشته هرآئينه اللّه تعالی است آمرزگار مهربان ﴿۲۳﴾

[۲۱] در این آیت دلیل است که با یکجا شدن همسر و شوهر مهر کامل واجب می گردد - ودر میثاق (پیمان) مراد نکاح کردن است
[۲۲]این حکم منع نکاح با مادر اندر است - که در جاهلیت حلال پنداشته می شد که ذکر آن در (مَا قَدْ سَلَفَ) است - (سوال) لَا تَنْكِحُوا ، برای زمانه آینده است و قدماسلف برای زمانه گذشته است پس استثناء آن صحیح نیست (جواب) الا به معنی لاکن است استثناء منقطع است یا به معنی بعد است -
[۲۳] این حکم یازدهم است تفصیل آن زنانی که نکاح برای همیشه با آنها حرام است - این هفت نوع نسبی است و در آنها مادرکلان و نواسه نیز داخل است ودو از آنها سببی است و دو رضاعی است ولی از سبب حدیث شریف (از سبب رضاعت آنهای نیز حرام اند که از سبب نسب حرام اند) دیگرها نیز حرام اند و چهار از سبب خسران حرام اند این محرمات را اگر چه اهل جاهلیت قبول می کردند ، ولی برخی از آنها را حلال می پنداشتند به ان اشاره است با إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ -