وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۹۶﴾ أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿۹۷﴾ أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ ﴿۹۸﴾

و اگر اهل ده ها ایمان می آوردند و از شرک خویش را نگه میداشتند هرآئینه میکشادیم بر ایشان برکت ها از جانب آسمان و زمین و لیکن تکذیب کردند (پیغمبران) را پس گرفتیم ایشان را (به عذاب) به سبب آن اعمال که میکردند ﴿۹۶﴾
آیا ایمن شدند اهل ده ها از آنکه بیاید به ایشان عذاب ما شبانگاه و ایشان خفته باشند ﴿۹۷﴾
آیا نجات خواهند یافت اهل ده ها از آنکه بیاید به ایشان عذاب ما در هنگام چاشت و ایشان بازی میکنند ﴿۹۸﴾

[۹۶] این نیز به واقعات پیش تعلق دارد مطلب اینست که ایمان و خود را نگهداشتند از شرک سبب نزول برکات میگردد ولی آن اقوام شرک کردند و خلاف حکم اللّه تعالٰی را کردند پس بر ایشان عذاب ها آمدند و در این آیت مقصد نصیحت است برای قوم های بعدی که ایمان و تقوی حاصل کنند برای ترقی دنیوی (بَرَكَاتٍ) مراد باران ها و رستنی ها و غله و میوه و وسعت رزق است چنین در آیت های (۱۱ و۱۲) سوره نوح ذکر است (فَأَخَذْنَاهُمْ) مراد آن عذاب های مختلف است که بالای قوم های گذشته آمده است -
[۹۷] این چهار آیت حال مردمان موجوده را ذکر میکند کسانی که شرک میکنند که ایشان نیز از عذاب اللّه تعالٰی نجات یافته نمی توانند اگر در شب می آید یا در روز می آید - در این آیت عذاب شب را ذکر کرده است - (أَفَأَمِنَ) فا برای تعقیب است و مراد از (الْقُرَى) مردمان موجوده اند یعنی بعد از تکذیب آمدن عذاب ضروری است -
[۹۸] در این آیت عذاب وقت چاشت (از روز) ذکر است و اشاره است که منکرین یا در خواب میباشند یا در بازی مشغول میباشند این زندگی دنیا ایشان است که در خواب و لعب میگذرد اشکار گردید که همه شب خوابیدن و در وقت چاشت بازی کردن به شان مومنان مناسب نیست -