ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُوا بِهَا فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ ﴿۱۰۳﴾ وَقَالَ مُوسَى يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۰۴﴾ حَقِيقٌ عَلَى أَنْ لَا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿۱۰۵﴾ قَالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۱۰۶﴾ فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ ﴿۱۰۷﴾
باز فرستادیم بعد از این رسولان موسیٰ علیه السلام را با معجزات ما بسوی فرعون و سرداران قوم او پس ایشان منکر شدند به او به عناد پس بنگر چگونه شد انجام کار مفسدان ﴿۱۰۳﴾
وگفت موسیٰ علیه السلام ای فرعون بدرستیکه من رسولم از جانب پروردگار عالمیان ﴿۱۰۴﴾
استوارم بر آنکه نگویم بر اللّّه تعالٰی مگر سخن راست بدرستیکه آورده ام به شما بیان اشکار از طرف پروردگار شما پس بفرست با من بنی اسرائیل را ﴿۱۰۵﴾
گفت (فرعون) اگر آوردهٔ تو معجزه پس حاضر کن آنرا اگر هستی از راست گویان ﴿۱۰۶﴾
پس انداخت عصای خود را پس ناگهان او اژدها بود ظاهر ﴿۱۰۷﴾
[۱۰۳] از اینجا باب دوم است الی آیت (۱۶۸) در این واقعه تفصیلی موسیٰ علیه السلام است تقسیم در شش مقامات است و تعلق آن به دعوی اول سوره است یعنی موسیٰ علیه السلام بسیار مصیبت ها برای دین اللّه تعالٰی گذشتانده است و دل آن تنگ نشده است قصه موسیٰ علیه السلام در چهار سوره به تفصیل آمده است در این سوره و سوره طهٰ و سوره شعراء و سوره قصص در هر سوره ابتداء و اختتام آن به طریقه های جدا جدا است و حکمت ها در آن بسیار است لیکن حکمت کلان ترغیب در بیان حق است - در این آیت اول خلاصه واقعه است بعثت موسیٰ علیه السلام و تکذیب فرعونیان و باز هلاکت ایشان (مِنْ بَعْدِهِمْ) این دلیل است که بعد از شعیب علیه السلام موسیٰ علیه السلام فرستاده شده است -
[۱۰۴] از اینجا الی آیت (۱۲۶) مقام اول است در این دعوت به فرعون است و به او معجرات را پیش کردن باز مقابله به ساحران و بهادری ساحران بعد از ایمان آوردن در این دو مدعا است یکی رسالت موسیٰ علیه السلام دوم توحید ربوبیت و در (يَا فِرْعَوْنُ) خطاب است به لهجه نرم زیرا که این لقب او بود به نام خطاب نکرده است و این از طریقه های دعوت است -
[۱۰۵] در جمله اول اثبات توحید است در جمله دوم تاکید توحید و رسالت است به توسط معجزه در جمله سوم آزاد کردن موحدین است (حَقِيقٌ) میالغه در حق است به معنی ثابت و مبتداء خذف است اَناَ ثَابِتُُ مُسٌتَمِرٌ یا حَقِقٌ به معنی حریص است -
[۱۰۶] اشاره است که فرعون نیز مطلق قائل به معجزات بود ولی ضدی بود و او نیز قبول میکرد که معجزه دلیل صدق رسول است -
[۱۰۷] این معجزه اولی بود دلالت به انقلاب میکند به همراه تخویف و غلبه بر مقابلین - (مُبِينٌ) یعنی حقیقت او تبدیل شده بود صرف بستن نظر نبود و در اینجا شربینی مقدار و هیبت اژدها را ذکر کرده است تا آنکه بر فرعون از سبب ترس اسهالات آمدند چهارصد دفعه اسهال شد - سوال: اینجا و در سوره شعراء ثعبان گفته است و در آیت (۱۰) سوره نمل جان (مار باریک) گفته است تطبیق آن چگونه است؟ جواب(۱): در شکل خود ثعبان حقیقی بود لیکن در رفتار خود مانند جان تیز بود از این سبب در آنجا کأنها گفته است - جواب (۲): در ابتداء وحی جان بود و در مقابل فرعون ثعبان بود برای اینکه بالای آن خوب رعب بیاید -