فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُفَصَّلَاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُجْرِمِينَ ﴿۱۳۳﴾ وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿۱۳۴﴾ فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُمْ بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنْكُثُونَ ﴿۱۳۵﴾ فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ ﴿۱۳۶﴾

پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپش و بقه ها و خون نشانهای بودند جدا جدا پس ایشان سرکشی کردند (از ایمان آوردن) و بودند قوم مجرمان ﴿۱۳۳﴾
و وقتیکه که فرود می آمد بر ایشان عذابی (از این عذاب ها) میگفتند ائ موسیٰ علیه السلام دعا بخواه برای ما از پروردگار خود به آنچه عهد کرده است نزد تو پس اگر دور کنی (به دعا خود) از ما این عذاب را البته ایمان می آریم به تو و البته بفرستیم با تو بنی اسرائیل را ﴿۱۳۴﴾
پس وقتیکه دور کردیم از ایشان عذاب را تا مدتی که ایشان رسندگانند به آن همان وقت ایشان عهد میشکستند ﴿۱۳۵﴾
پس انتقام گرفتیم از ایشان پس غرق کردیم ایشان را در دریا به سبب آنکه ایشان دروغ می پنداشتند آیات ما را و بودند از آن بی پرواه ﴿۱۳۶﴾

[۱۳۳] بعضی مفسرین نوشته اند که موسیٰ علیه السلام برای ایشان دعا شر کرد پس این عذاب ها بر ایشان آغاز شد (فَأَرْسَلْنَا) در این اشاره به بسیار بودن است و واضح شد که برای آنها اسباب آسمانی بود - مراد از طوفان هر آن چیزی است که هلاکت عام می آورد اگر باران سخت باشد یا وبا عام باشد چنانچه اینجا بعضی مفسرین مرض سرخکان را نوشته اند پس این عذاب به جسمی و مالی هر دو شامل است (وَالْجَرَادَ) این عذاب مالی است از سببی که ملخ همه کشتزارها و میوه های ایشان را خوردند و این نشانی قحط می باشد و خوردن ملخ ها بغیر ذبح جایز است اگر از هر نوع باشد هان در حدیث ابوداود آمده است که نبی صل اللّه و علیه وسلم نمیخورد زیرا که طبعاً بد می دانست مانند ضب (سوسمار صحرای) (وَالْقُمَّلَ) یک نوع آن غله جات آماده شده را میخورند که به آن شپشک گفته میشود نوع دوم آنست که در جسم و موی ها میباشند و می گزد سوم آنست که بر بدن حیوانات می چسپند و به او کنه گفته میشود همه این اقسام اینجا مراد است پس این نیز عذاب بدنی و مالی است (وَالضَّفَادِعَ) این نیز در خوردنی و نوشیدنی ایشان داخل میشدند و به سر و جسم های شان بالا میشدند (وَالدَّمَ) این نیز در خوردنی و نوشیدنی ایشان ظاهر میشدند (مُفَصَّلَاتٍ) عذاب ها جدا جدا بودند در یک روایت آمده است که در بین هردو عذاب هفت یا هشت روز وقفه بود یا اینکه دلالت کردن آن بر آیت های اللّه تعالٰی خوب اشکار و واضح بود -
[۱۳۴] این آیت دلیل بر این سخن است که فرعونیان اللّه تعالٰی را قبول میکردند ودر مصیبت ها به دعا به اللّه تعالٰی قایل بودند و در آیت ظاهر شد که دو مقصد موسیٰ علیه السلام بود یکی مسئله توحید و دیگری آزاد کردن موحدین (بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ) مراد از عهد نبوت است یا مراد از آن اجابت دعا است -
[۱۳۵] در این آیت زد وعناد آنها دکر شده است (إِلَى أَجَلٍ) مراد آن هفت یا هشت روز است که اللّه تعالٰی برای هر عذاب مقرر کرده بود و چنین در آیت (۵۰) سوره زخرف نیز است -
[۱۳۶] در این آیت عذاب آخری غرق شدن آنها ذکر شده است ودو علت آن را ذکر کرده است - (فَانْتَقَمْنَا) نقمت در اصل زایل کردن نعمت است به توسط عذاب (الْيَمِّ) به ته دریاب یا کف دریاب گفته میشود و از ازهری نقل است که یم به بحر مالح و بحر عذب هر دو گفته میشود و دو سبب عذاب تکذیب و غفلت را ذکر کرد گرچه دیگر گناهان ایشان نیز بود لیکن این هردو ریشه همه گناهان بود -