الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿۳﴾ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿۴﴾ كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ ﴿۵﴾

آنهای که برپا میدارند نماز را و از آن مال که داده ایم ایشان را خرچ میکنند (در راه اللّه تعالی) ﴿۳﴾
این کسان خاص ایشانند مومنان هرآئينه ایشان راست درجه ها نزد پروردگار ایشان و آمرزش است و روزی با عزت ﴿۴﴾
چنانکه بیرون آورد ترا پروردگار تو از خانه تو به تدبیر درست و هرآئینه گروهی از مومنان ناخوشنود بودند (طبعاً) ﴿۵﴾

[۴] مومن درست به او گفته میشود که ظاهر و باطن آن در ایمان یکسان باشد و به آن کمال ایمان گفته میشود و در این آیت مژده برای مجاهدین به پنج طریقه است -
[۵] در تعلق لفظ کَمَا بسیار اقوال مفسرین است - لیکن قول پسندیده در آن است که این (ک) برای علت است این در بحر محیط ذکر است و این متعلق است به جمله الانفال لَلّه والرسول یعنی این علت اول است برای دعوی اول - حاصل آن اینست که در روز بدر برآمدن برای قتال خلاف طبیعت شما بود لیکن اللّه تعالٰی شما را بیرون اورد و غنایم برای شما داد پس در آن چرا اختلاف میکنید و در این آیت مراد از کراهت ، کراهت طبیعی غیر اختیاری است -این قول مبرد است تقدیر عبارت اینست قل الانفال لِلّّه والرسول و ان کرهوا کما کانوا یکرهون الخروج یا کاف به معنی واو است (بِالْحَقِّ) به معنی حکمت یا به معنی جهاد است (مدارک و کبیر) -