إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مَا مِنْ شَفِيعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿۳﴾ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿۴﴾

هرآئینه پروردگار شما اللّه تعالٰی آن ذاتیست که آفرید آسمانها و زمین را در مقدار شش روز سپس برابر شد بر عرش (مناسب شان خود) تدبیر میکند همه کارها را نیست هیچ سفارش کننده مگر پس از اجازه او این موصوف به این صفات اللّه تعالٰی پروردگار شما است پس بپرستید او را آیا پس پند نمیگیرید ﴿ ۳ ﴾
خاص بسوی اوست رجوع شما همه یکجا وعده کرده است اللّه تعالٰی وعده درست هرآئینه او بار اول می آفریند مخلوقات را باز دوباره می آفریند تا جزا دهد آنهای را که ایمان آورده اند و کار های نیک کرده اند به انصاف و آنهای را که کافر شدند ایشانراست آشامیدنی از آب جوشیده و عذاب درد دهنده به سبب آنکه کافر بودند ﴿ ۴ ﴾

[۳] این بیان وحی است که در انا اوحینا ذکر است ودلیل عقلی بر توحید است ودر این آیت رد بر شفاعت قهری است و بر آن تفریع است بر لفظ فَاعْبُدُوهُ (إِنَّ رَبَّكُمُ) در این اثبات توحید ربوبیت است و در اینجا رب به معنی حاجات برآورنده یا به معنی مستحق پرستش است (اللَّهُ الَّذِي) در این ذکر معرفت اللّه تعالٰی است بر سه صفت (۱) خالق است (۲) بالای عرش است (۳) تدبیر کننده است معنی سِتَّةِ أَيَّامٍ و تفسیر اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ در سوره اعراف ذکر شده است (الْأَمْرَ) الف لام برای استغراق است یعنی تمام اشیاء و کارها را یعنی تدبیر را به هیچ قطب و غوث نه سپرده است - (مَا مِنْ شَفِيعٍ) این رد بر عقیده مشرکان است که ایشان میگویند که ما معبودان خود را خالق و مدبر نمیدانیم لیکن سفارشیان میدانیم (فَاعْبُدُوهُ) در این رد بر شرک فی العبادة است -
[۴] بعد از تذکیر توحید در این آیت اثبات آخرت است در سه جمله باز بشارت برای مومنان است و ترس آخرت برای کافران است و این آیت بیان انذر و بشر است (لِيَجْزِيَ) لام متعلق است به مرجعکم یا به یعیده این حکمت بعث بعد الموت است (بِالْقِسْطِ) این متعلق به یجزی است و قسط صفت اللّه تعالٰی است یعنی جزاء مومنان را به عدل میدهد یا قسط صفت مومنان است یعنی توحید و اعمال نیک ایشان سبب جزاء است پس با سببیه است (مِنْ حَمِيمٍ) با مِن اشاره است که این یک نوع از مشروب است و علاوه از آن دیگر مشروبات نیز است (بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ) این مقابل بالقسط است به معنی دوم -