وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّى جَاءَهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿۹۳﴾ فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿۹۴﴾ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿۹۵﴾

و هرآئینه جای داده بودیم بنی اسرائیل را جای نیک و روزی دادیم ایشانرا از چیزهای پاکیزه پس اختلاف نکردند ایشان (در مسئله توحید) تا آنکه آمد به ایشان علم هرآئینه پروردگار تو فیصله عملی میکند میان ایشان روز قیامت در آن چیزیکه در آن اختلاف میکنند ﴿ ۹۳ ﴾
پس اگر توئی در شک از آنچه فروفرستادیم بسوی تو پس بپرس آنهای را که میخوانند کتاب را پیش از تو (علماء حق پرست) هرآئینه آمده است پیش تو حق از پروردکار تو پس مشو از شک کنندگان ﴿ ۹۴ ﴾
و مباش از کسانیکه تکذیب کردند مر آیت های اللّه تعالٰی را پس میشوی از زیان کاران ﴿ ۹۵ ﴾

[۹۳] در این آیت ذکر حال بنی اسرائیل پس از غرق شدن فرعون است بر آنها انعامات اجمالیه در این آیت بیان شد یکی مکان دوم رزق از طیبات و باز ناشکری ایشان با اختلاف در حق پس از علم این نیز ذکر شد (مُبَوَّأَ صِدْقٍ) مراد از آن زمین شام یا مصر است - و عادت عرب است که صفت و مدح یک چیزرا میکنند صدق را با آن ضمیمه میکنند اگر قول باشد یا فعل باشد یا مکان وغیره (حَتَّى جَاءَهُمُ الْعِلْمُ) مراد از علم قرآن است یعنی بعد از نزول قرآن در میان ایشان اختلاف آمد - یا مراد از علم تورات است با تاویل و تحریف های باطل اختلافات بوجود آمد -
[۹۴] چون در آیت پیش مخالفت اهل کتاب ذکر شد و اختلاف سبب برای شک است پس در این آیت برای زایل کردن شک طریقه را بیان کرد که آن پرسان کردن از علمای حق است - باز در این آیت سه توجیه است اول توجیه آنست که خطاب به نبی کریم صل اللّه وعلیه وسلم است - وشک به معنی مشهور آن است لیکن حرف اِن دلالت نمیکند به وجود چیزی و از این سبب بعد از نزول این آیت رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم فرمود که من نه شک میکنم و نه پرسان میکنم ، توجیه دوم آنست که شک به معنی دل تنگ شدن است پس مطلب آنست اگر دل تو به مخالفت این کسان تنگ میگردد پس صبر کن و از علماء حق پرسان کن که خبر دهد تو را به صبر کردن پیغمبران گذشته توجیه سوم آنست که در آیت خطاب به مشرکین است که ایشان به سخن های کتابیان اعتماد میکردند ، معنی آنست که ائ پیغمبر بگو برای مشرک اگر تو در شک هستی از آن کتاب و مسئله توحید که ما بیان کرده ایم به شما پس پرسان کن از علمای نیکو اهل کتاب (فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ) در این نیز خطاب به نبی صل اللّه وعلیه وسلم است و مراد از آن امت است یا مراد از آن امتراء (شک کردن است) در نزول عذاب بر مشرکین -
[۹۵] این تفریع بر شک کردن است یعنی شک کردن سبب تکذیب است و تکذیب سبب خسران است -