قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ ﴿۱۰۸﴾ وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ ﴿۱۰۹﴾

بگو ائ مردمان بدرستیکه آمده است به شما حق از جانب پروردگار شما پس هر که روان شد بر این حق جز این نیست که روان است برای نفع خود و هر که گمراه شد از حق جز این نیست که نقصان گمراه شدن بر اوست و نیستم من بر شما ذمه دار ﴿ ۱۰۸ ﴾
و پیروی کن چیزی را که وحی کرده میشود به تو و صبر کن تا فیصله کند اللّه تعالٰی و او بهترین فیصله کنندگان است ﴿ ۱۰۹ ﴾

[۱۰۸] در این آیت ترغیب به قرآن پاک برای زایل کردن شک است و مراد از الحق قرآن پاک یا تفصیل توحید است که بیان قرآن همه حق است و در باره آن دو گروه را ذکر کرده است -
[۱۰۹] این دلداری و ترغیب به پیغمبر است به پیروی کردن وحی و صبرکردن بر تکالیف تا فیصله اللّه تعالٰی مراد از فیصله اللّه تعالٰی عذاب دادن است برای منکرین یا توفیق دادن ایمان است -