وَمَا مِنْ دَابَّةٍ ۵۱۵ هود

خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ ﴿۱۰۷﴾ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ ﴿۱۰۸﴾ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِمَّا يَعْبُدُ هَؤُلَاءِ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوصٍ ﴿۱۰۹﴾

همیشه باشند در آن مادامیکه باشند آسمانها و زمین (ازآنوقت) مگر آن کسانیکه بخواهد پروردگار تو هرآئینه پروردکار تو کننده است هر چیزی را که خواهد ﴿ ۱۰۷ ﴾
و انهای که نیک بخت شده اند پس (از اول) داخل میشوند در جنت همیشه باشند در آن مادامیکه که باشند آسمانها و زمین (از آنوقت) مگر آن کسانیکه بخواهد پروردگار تو بخشایشی است بی انتها ﴿ ۱۰۸ ﴾
پس مباش در شک از سبب آنکه می پرستند این کسان اینها نمی پرستند مگر چنانچه می پرستیدند پدران ایشان پیش از این و هرآئینه ما تمام میدهیم با ایشان حصه ایشانرا که هیچ کمی نمی باشد ﴿ ۱۰۹ ﴾

[۱۰۷] آسمانها و زمین قیامت مراد است به دلیل آیت (۴۸) سوره ابراهیم و آن آسمانها و زمین برای همیشه اند مراد از (إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ) مومنین گنهگار اند که معاف نشوند و به جهنم برای مدتی داخل کنند و باز بیرون خواهند کرد پس این از خَالِدِينَ استثناء است - یا مراد از این انواع دیگر عذاب جهنم اند مانند رمهریر و خوردن و نوشیدن در جهنم - پس این از النَار استثناء است مراد (إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ) است که بر اللّه تعالٰی کسی اعتراض کرده نمیتواند - و نه مخالف اراده آن شده میتواند -
[۱۰۸] در این آیت بشارت است (سُعِدُوا) به سیغه مجهول اشاره است که سعادت صرف به فضل اللّه تعالٰی حاصل میگردد (إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ) مراد ازآن مومنین گنهگار اند که معاف نشوند پس ایشان از اول در جنت داخل نمی شوند مدتی بعد داخل میشوند پس این استثناء است از این لفظ ففی الجنة ای یدخُلُون فی الجنة ابتداءً الا المؤمنین العصاة - یعنی مومنین از اول آغاز در جنت داخل میشوند مگر مومنین گنهگار - در (عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ) اشاره است که مطلوب إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ این نیست که بعد از داخل شدن به جنت دوباره بیرون خواهد شد یعنی کسیکه یکبار به جنت داخل شود باز از آن بیرون کرده نمی شود -
[۱۰۹] چون ترس مشرکین و بشارت موحدین ذکر شد پس نتیجه آن این شد که شرک باطل است در بطلان آن شک مکنید - آیت دو مطلب دارد یکی آنکه در توحید شک مکن از سبب عبادت مشرکین برای غیراللّه زیرا که عبادات این مشرکین مانند عبادات پدران ایشان بدون دلیل است صرف بطور تقلید است ، دوم اینکه در بطلان عبادت کردن به غیراللّه شک مکن (وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ) این جواب سوال است در حالیکه این شرک کار باطل و بی دلیل است پس برای این کافران روزی و اموال وغیره حاصل نمی شد؟ جواب داده شد که این در دنیا حصه آنهاست به طریقه امتحان برای ایشان داده می شود یا مراد از نصیب حصه عذاب آنهاست -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>