وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ ﴿۱۱۶﴾ مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۱۱۷﴾ وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۱۱۸﴾

و مگوئید چیزی راکه بیان میکند زبان شما به دروغ که این چیز حلال است و این چیز حرام است تا ببندید بر اللّه تعالٰی دروغ را هرآئینه کسانی که می بندند بر اللّه تعالٰی دروغ را نجات یافته نمی توانند (از عذاب) ﴿۱۱۶﴾
(ایشانرا) لذت اندک است و ایشانرا باشد عذاب دردناک ﴿۱۱۷﴾
و بر کسانیکه یهود بودند حرام کردیم آنچه بیان کردیم بر تو پیش از این و ظلم نکردیم بر ایشان لیکن ایشان بر جان خویش ظلم میکنند ﴿۱۱۸﴾

[۱۱۶] در این آیت رد بر تحلیل و تحریم مشرکان است بعد از بیان کردن حکم آن در دو آیات گذشته یعنی تحلیل و تحریم در اختیار بندگان نیست - و در این آیت تصریح است که کسی از خود تحلیل و تحریم میکند او بر اللّه تعالٰی افتراء میکند این شخص از عذاب اللّه تعالٰی نجات یافته نمیتواند (لِمَا تَصِفُ) لام اجلیه است و (هَذَا حَلَالٌ) مقوله قول است یا لام شانیه است یعنی در باره آنچه زبان شما بیان میکند (الْكَذِبَ) مفعول لاتقولوا است و هذا حلال تفسیر الکذب است -
[۱۱۷] این جواب سوال است که به این مشرکان بسیار نعمت ها داده شده است پس اشکار شد که ایشان به حق اند جواب داده شد که این لذت اندک دنیا است زود پایان می یابد (مَتَاعٌ قَلِيلٌ) خبر آن لهم خذف است - یا مبتداء مخذوف است یعنی متاعهم متاع قلیل -
[۱۱۸] در این آیت بیان تحریم خاص بر یهود است و مقصد در آن تخویف است یعنی چنانچه بغی آنها سبب تحریم نعمت ها شد اگر شما بغی کنید اللّه تعالٰی بر شما نیز نعمت ها را حرام و منع میکند و تشریح این آیت در آیت (۱۴۶) سوره انعام و آیت (۱۶۰) سوره نساء گذشته است -