قَالَ أَلَمْ ۷۴۱ طٰهٰ
مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى ﴿۵۵﴾ وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى ﴿۵۶﴾ قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَى ﴿۵۷﴾ فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنْتَ مَكَانًا سُوًى ﴿۵۸﴾ قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى ﴿۵۹﴾
از این زمین آفریدیم شما را و در آن بر میگردانیم شما را و از آن بیرون خواهیم آورد شما را بار دیگر ﴿۵۵﴾
و هرآئينه نشان دادیم فرعون را نشانهای خود همه آن پس تکذیب کرد و انکار کرد ﴿۵۶﴾
گفت آیا آمده ای بما که بیرون کنی ما را از وطن ما به جادوی خود ائ موسیٰ ﴿۵۷﴾
پس می آوریم برای تو همچون جادو را پس مقرر کن بین ما و بین خود وقت مقرر که نه ما خلاف کنیم و نه تو جائی برابر ﴿۵۸﴾
گفت موسیٰ علیه السلام وقت مقرر شما روز خوشی شما است و اینکه جمع کرده شوند مردم در وقت چاشت ﴿۵۹﴾
[۵۵] در این دیگر دلیل عقلی است و سه حالت انسانها را ذکر کرده است - و در آن سه حالت ایشان به اللّه تعالٰی محتاج اند اول زندگی دادن باز مرگ باز زندگی دوباره (بعث بعد الموت) -
[۵۶] از این آیت مقام چهارم آغاز میشود الی آیت (۷۶) در این مقابله موسیٰ علیه السلام با ساحران ذکر میگردد و غلبه یافتن او بر آنها ، باز ذکر کرده است ایمان آوردن ساحران را به شجاعت آنها باز تخویف است در (۷۴) و بشارت برای مومنان است در آیت های (۷۶،۷۵) - در این آیت (۵۶) ذکر همه معجزات موسیٰ علیه السلام به طریقه اجمالی است و آن نه است مانند که در آیت (۱۱۰) سوره بنی اسرائیل گذشته است - و تفصیل آن در سوره اعراف ذکر شده است (فَكَذَّبَ) این ذکر اسباب عذاب است مراد از تکذیب این است که این آیات را از جانب اللّه تعالٰی قبول نداشت و ابیٰ این است که از قبول کردن توحید و رسالت انکار کرد -
[۵۷] این اعتراض فرعون بنا بر وهم او است یا فریب میدهد قوم خود را که این موسیٰ علیه السلام از ما وطن را میگیرد و به آیات سحر گفت -
[۵۸] در این آیت وعده کردن فرعون با موسیٰ علیه السلام است برای مقابله کردن با جادو و به موسیٰ علیه السلام اختیار داد که تاریخ و جای را خودت مقرر کن (مَوْعِدًا) به وقت و جای هر دو شامل است (مَكَانًا سُوًى) بدل از این بعض است و مراد از سُوًى این است که در میان هر دو فریق است و آمدن هر دو برایش آسان است یا سُوًى به معنی میدان هموار است -
[۵۹] در این آیت موسیٰ علیه السلام وقت و تاریخ مقابله را مقرر کرد برای تاریخ (يَوْمُ الزِّينَةِ) گفت یعنی روزیکه در آن جشن روز پیدایش فرعون میشد یا از تاج پوشی آن و با این لفظ تعین مکان نیز شد از سببی که زینت در دارالخلاقه میشود - این روز از سببی مقرر شد که رخصتی مردم نیز میباشد پس مردم زیادی به شهر جمع میشوند تماشا کنند - و وقت چاشت را از سببی مقرر کرد که مردم از جاهای دور برسند و باز هم برای شب به خانه های خود برسند برای مردم آسان باشد و برفرعون تکلیف خوراک مردم نیز نمی آید -