قَالُوا يَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى ﴿۶۵﴾ قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى ﴿۶۶﴾ فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسَى ﴿۶۷﴾ قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلَى ﴿۶۸﴾ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَى ﴿۶۹﴾

گفتند ائ موسیٰ یا تو بیافگند و یا ما باشیم اول کسیکه بیافگند ﴿۶۵﴾
گفت او بلکه شما افگنید پس این وقت ریسمانهای ایشان و عصاهای ایشان درخیال می آمد به موسیٰ علیه السلام به سبب جادوی آنها که بدرستیکه میدوند ﴿۶۶﴾
پس گذراند در دل خود هراسی را موسیٰ علیه السلام ﴿۶۷﴾
گفتیم مترس هرآئينه توی غالب ﴿۶۸﴾
و بیفگن آنچه در دست راست توست تا فرو برد (به یکبار) چیزی را که ساخته اند هرآئينه هر چه ساخته اند فریب جادوگری وکامیاب نمی شود جادوگر هرجا که بیاید ﴿۶۹﴾

[۶۵] در این آیت اشاره است که ساحران ادب موسیٰ علیه السلام را کرده اند و از این سبب برای ایشان ایمان نصیب شد و در حدیث بخاری اسلمت علی ماسلف بک من الخیر نیز به این اشاره است -
[۶۶] در این اشاره است که سحر آنها نظر بندی بود و این دلیل بر این سخن است که اثر سحر بر پیغمبران نیز میشود لیکن به عقل و دین ایشان نقصان رسانده نمی تواند صرف بر قوت خیالیه اثر می افتد و این یک مرضی است که به نبوت منافات ندارد تفصیل آن در سوره فلق می آید -
[۶۷] ترسیدن موسیٰ علیه السلام از مارها ترس طبعی بود و این به نبوت منافات ندارد یا موسیٰ علیه السلام از این ترسید که بر مردم عام از سبب سحر حق مختلط نشود یا از سبب اینکه معجزه در اختیار او نبود شده میتواند که در این وقت از طرف اللّه تعالٰی امر نشود -
[۶۸] در این آیت تسلیت برای موسیٰ علیه السلام است به بلند بودن مرتبه در دنیا و آخرت و دلیل بر این است که اطلاق اعلی بر مخلوق نیز شده میتواند -
[۶۹] در این تسلیت به موسیٰ علیه السلام است به سبب ذکر غلبه او به دو طریقه طریقه اول به تَلْقَفْ است و طریقه دوم به وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ است و در لفظ (مَا فِي يَمِينِكَ) اشاره است که معجزه تو کار بی تکلیف است و اشاره است که عصای تو با وجود خورد بودن ریسمانها و عصاهای بزرگ را فرو خواهد برد دو معنی تلقف است معنی اول مشهور است که آن مار موسیٰ علیه السلام همه آن ریسمانها و عصاها را مانند یک لقمه فرو برد و معنی دوم را شعرانی گفته است که این کنایه از بین بردن اثر او است یعنی از عصاها و ریسمانها شکل مارها ختم شد لیکن معنی اول صحیح است (إِنَّمَا) این مرکب انَّ است و از ما موصوله (حَيْثُ أَتَى) یعنی در مقام کامیاب شده نمی توانند و خصوصاً در مقابله معجزه هیچگاه کامیاب شده نمی توانند -