فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى ﴿۷۰﴾ قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى ﴿۷۱﴾ قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۷۲﴾ إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿۷۳﴾

پس انداخته شدند جادوگران سجده کنان گفتند ایشان ایمان آورده ایم به رب موسیٰ علیه السلام و هارون علیه السلام ﴿۷۰﴾
گفت فرعون آیا ایمان آوردید بر او پیش از آنکه اجازه بدهم شما را هرآئينه او کلان شما است که اموخته است شمارا جادو پس هرآئينه قطع میکنم دست های شما را و پاهای شما را مخالف یکدیگر و هرآئينه بردار کنم شما را در تنه های خرما و هرآئينه خواهید دانست که عذاب کدام ما سخت تر و پاینده تر (در عذاب) است ﴿۷۱﴾
گفتند هر گز نمی گزینیم ترا در مقابله آنچه آمده است نزد ما از معجزات اشکار وآن ذاتی که آفرید مارا پس فیصله کن هرچه فیصله میکنی جزاین نیست که تو فیصله میکنی در این زندگانی دنیا ﴿۷۲﴾
هرآئينه ما ایمان آورده ایم به رب خود تا ببخشد برای ما گناهان ما را و آنچه مجبور کردی ما را بر آن در باره آن از کردن جادو و اللّه تعالٰی بهتر و پاینده تر است ﴿۷۳﴾

[۷۰] لفظ أُلْقِيَ دلالت میکند بر این که معجزه موسیٰ علیه السلام دلیل اشکار بر توحید اللّه تعالٰی بود که به جهت آن ایشان مجبور شدند به سجده کردن و ایمان آوردن از این سبب صیغه مجهول را آورد (آمَنَّا) اشاره است که این سجده ایشان از جهت ایمان است سجده طبعی یا عادتی نیست -
فایده: در سوره های دیگر موسیٰ علیه السلام پیش و هارون علیه السلام بعد از آن ذکر شده است و اینجا هارون علیه السلام را پیش آورده است یکی از سبب فواصل آیات و دوم در این سوره مقضد ذکر کردن شان هارون علیه السلام است چنانچه سوال نبوت او کرده شد باز به ایشان رسولا به تثنیه گفت و بعد پاکی هارون علیه السلام را ذکر میکند با لقد قال لهم هارون -
[۷۱] در این آیت ذکر کرده است تنبیه اول فرعون را به ساحران بر ایمان آوردن بدون اجازت و باز دلیل دروغین اورا ذکر کرده است که موسیٰ علیه السلام استاد شماست حال آنکه پیش از آمدن موسیٰ علیه السلام به مصر این ساحران موجود بود سحر میکردند (أَيُّنَا أَشَدُّ) مراد از این جان فرعون و رب موسیٰ علیه السلام است و باز در سه جمله فشار بر ساحران را ذکر کرده است به عذاب دادن -
[۷۲] در این آیت شجاعت ساحران را بعد از ایمان آوردن ذکر کرده است (وَالَّذِي فَطَرَنَا) دو معنی دارد معنی اول این است که نمی برگزینیم ترا در مقابله آن ذاتی که ما را آفریده است - معنی دوم آن است که قسم است به آن ذاتی که ما را آفریده است - و مطلب جمله آخری این است که قوت تو صرف در دنیا است و در آخرت نیست -
[۷۳] در این آیت دلیل است که به ایمان آوردن همه گناهان گذشته بخشیده میشود - مراد از (وَمَا أَكْرَهْتَنَا) این است که چون ساحران پیش از مقابله کردن پیغمبری موسیٰ علیه السلام را شناختند ایشان از مقابله انکار کردند فرعون بر ایشان اکراه کرد برای سحر کردن یا مراد این است که فرعون در ملک خود تعلیم سحر را به زور جاری کرده بود (وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى) یک معنی اینست که اطاعت اللّه تعالٰی بهتر است و ثواب آن همیشه است معنی دوم این است که اللّه تعالٰی بهتر است چون اطاعت او کرده شود و عذاب او همیشه و باقی نیست چون عصیان او کرده شود -