قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾ إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿۱۰۹﴾ فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿۱۱۰﴾ إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿۱۱۱﴾ قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿۱۱۲﴾ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿۱۱۳﴾ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۱۱۴﴾ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿۱۱۵﴾

میگوید اللّه تعالٰی گم شوید (ای سگها) در جهنم و سخن مگوئيد با من ﴿۱۰۸﴾
هرآئينه بود یک گروهی از بندگان (موحدین) من ایشان میگفتند ائ پروردگار ما ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و رحم کن بر ما و تو بهترین رحم کنندگانی ﴿۱۰۹﴾
پس میگرفتید ایشان را به حقارت که تا حدیکه غافل کرد شما را از توحید ما و بودید شما که بر ایشان میخندیدید ﴿۱۱۰﴾
هرآئينه ما عوض دادیم ایشان را امروز از جهت صبر ایشان هرآئينه ایشان خاص ایشانند کامیابان ﴿۱۱۱﴾
خواهد فرمود اللّه تعالٰی چقدر درنگ کردید در زمین به حساب سالها ﴿۱۱۲﴾
گفتند درنگ کردیم یک روز یا پاره روز پس بپرس از شمار کنندگان ﴿۱۱۳﴾
خواهد فرمود اللّه تعالٰی درنگ نکردید مگر اندکی وقت اگر شما میدانستید ﴿۱۱۴﴾
آیا پس گمان کردید شما که هرآئينه آفریدیم شما را عبث و اینکه شما بسوی ما گردانیده نمی شوید ﴿۱۱۵﴾