وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿۵۹﴾ وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ وَأَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۶۰﴾

و چون برسند طفلان از شما به بلوغ پس باید که اجازت بخواهند هر وقت چنانکه اجازت می طلبیدند کسانی که پیش از شما (بالغ شده اند) چنین بیان میکند اللّه تعالٰی برای شما احکام خود را واللّه تعالٰی داناست با حکمت است ﴿۵۹﴾
و از زنان کلان سالان آنانی که توقع نکاح ندارند پس نیست بر ایشان گناهی که بنهند چادر خود را که نباشند ظاهر کننده زینت و خود را نگهداشتن بسیار بهتر است برای ایشان واللّه تعالٰی شنواست داناست ﴿۶۰﴾

[۵۹] این تتمه قانون پیش است یعنی این بچه ها (اولاد) بالغ شوند باز در هر وقت این چنین اذن بخواهند آنکه در آیت (۲۷) گذشته است مراد از (الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ) کسانی اند که پیش از ایشان بالغ شده اند و برای ایشان حکم عام در آیت (۲۷) گذشته است - و در اختتام هر دو آیات برای تاکید (كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ) را ذکر کرده است ، چون در آیت بعدی حواله بر حکم آیت پیش داده بود برای اشاره آن آيَاتِهِ را ذکر کرد و در آیت پیش حکم مطلق بود پس الْآيَاتِ را ذکر کرده است -
[۶۰] این قانون دوم برای دفع کردن حرج است ، به همراه بیان عفت در (وَالْقَوَاعِدُ) اشاره است که از ضروریات عام ایشان (که به زنان تعلق دارد) عاجز شده اند (اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا) در این صفت اشاره است که ایشان به انتهاء عمری رسیده اند که شوق و رغبت خاصه از ایشان ختم شده است و در این حالت از جانبین هیچ خطره پیدا شدن بد اخلاقی نیست (ثِيَابَهُنَّ) مراد از این چادر حجاب و چادر کلان است (غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ) یعنی استعمال نکردن چادر را برای اشکار کردن زینت نمیکند یا اینکه برای مردم بیگانه سینه ، گردن ، بازوها ، ساقها را اشکار نمیسازد و همچنین به روی و لب ها و دستها و پاهای خود رنگ نمیدهد (وَأَنْ يَسْتَعْفِفْنَ) در این اشاره است که احکام دو نوع است یکی عزیمت که برآن عمل کردن کار بهتر میباشد و دوم رخصت که بر آن عمل کردن جایز میباشد -