فَقَدْ كَذَّبُوكُمْ بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿۱۹﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا ﴿۲۰﴾

(گفته شود ایشان را) پس تکذیب کردند شما را در سخنانی که میگفتید پس توان ندارید دفع (عذاب) را و نه حاصل کردن مدد را و هر که ظلم کرده است از شما میچشانیم او را عذاب بزرگ ﴿۱۹﴾
و نفرستادیم پیش از تو پیغمبران مگر هرآئينه ایشان میخوردند طعام و میگشتند در بازار ها و گردانیده ایم بعضی شما را برای بعضی ازمایشی آیا صبر میکنید شما و هست پروردگار تو ببینندهٔ هر چیز ﴿۲۰﴾

[۱۹] این خطاب به مشرکان در روز قیامت است ، مراد این است که شما گفته بودید که این بزرگ ما را به طرف شرک دعوت داده اند از آنکه این بزرگان انکار کردند (صَرْفًا) دفع عذاب از خود (وَلَا نَصْرًا) حاصل کردن مدد از معبودان خود (وَمَنْ يَظْلِمْ) این در روز قیامت است و یظلم مضارع به معنی ماضی است یا این قول به دنیا تعلق دارد -
[۲۰] بعد از احوال قیامت برای تخویف کلام را دوباره برای اعتراضات منکرین و جواب های ایشان برگردانید این جواب آیت هفتم است یعنی طعام خوردن و در بازارها برای ضرورت دنیوی یا دعوت دین گشتن با رسالت هیچ منافات ندارد - باز سبب این اعتراضات را ذکر کرد که این دنیا جای ازمایش است فرستادن انبیاء برای جاهلان امتحان است که ایشان بر آنها اعتراض میکنند و جاهلان برای انبیاء امتحان اند که ایشان بر طعن ها و اعتراضات آنها صبر کنند - همچنین ثروتمند و فقیر برای یکدیگر امتحان اند و شخص صحتمند و مریض برای یکدیگر امتحان اند (وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا) یعنی اللّه تعالٰی دانا است برای هرکس مناسب او صفت میدهد پس نبوت را نیز برای اشخاص مناسب داده است پس چرا بر ایشان اعتراض میکنید -