فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۶﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ ﴿۷﴾ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۹﴾ وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰﴾ قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ ﴿۱۱﴾

پس بدرستیکه تکذیب کردند حق را پس زود آید به ایشان عاقبت آنچه که بودند ایشان به آن استهزاء میکردند ﴿۶﴾
آیا نمی بینند به زمین که چقدر رویانیدیم در آن از هر نوع بوته مفید ﴿۷﴾
هرآئينه در این البته عبرت است و نیست اکثر ایشان مومنان ﴿۸﴾
و هرآئينه پروردگار تو البته غالب است (بر دشمنان) خاص مهربان است بر دوستان ﴿۹﴾
و چون آواز داد پروردگار تو موسیٰ علیه السلام را که برو پیش قوم ظالمان ﴿۱۰﴾
که قوم فرعون است آیا ایشان خود را از کفر نجات نمیدهند ﴿۱۱﴾

[۷] در این زجر به اعراض کردن است از دلیل عقلی بعد از ذکر اعراض کردن از ذکر (قرآن) - و در این دلیل زمین و بوته های زمین از انواع مختلف به فواید مختلف مراد است -
[۹،۸] این تفصیل دعوی سوره است یعنی آیات در قرآن و در زمین و نباتات بسیار است لیکن ایشان از جهت ضد و عناد انکار میکنند و این سبب عذاب است و اللّه تعالٰی عَزِیز است یعنی به منکرین عذاب میدهد و رحِیم است مومنان را از عذاب نجات میدهد و این جمله ها در این سوره هشت بار ذکر شده است و اشاره است که سبب عذاب تکذیب (عدم ایمان) است -
[۱۰] از این آیت الی (۱۹۱) باب دوم است در این واقعات هفت انبیاء علیه السلام را ذکر میکند و در آن بسیار فواید است اول این دلایل نقلی بر دعوی سوره فرقان است - دوم این نمونه های عذاب بر منکرین است - سوم این تسلیت برای پیغمبران و مومنان است به نجات دادن از عذاب های دنیا و از عذاب آخرت - باز از این آیت الی (۶۸) واقعه موسیٰ علیه السلام به تفصیل است و در این چهار مقامات است مقام اول الی (۱۷) است در این مقام رسالت موسیٰ علیه السلام را ذکر میکند و دو ترس را از او دور کردن و در باره برادر او دعا رسالت را قبول کردن و مقصد رسالت را ذکر کرده است - و در این آیت (۱۰) نداء رب را به موسیٰ علیه السلام اجمالاً ذکر کرده است و تفصیل آن در سوره طٰهٰ گذشته است -
[۱۱] در این آیت خلاصه دعوت را ذکر کرده است که تقویٰ است و در این سوره در دعوت همه انبیاء تقویٰ را ذکر کرده است و این مسئله اتفاقی است مراد از تقوی از هر نوع شرک و کفر نجات یافتن است -