بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

طس تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُبِينٍ ﴿۱﴾ هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿۲﴾

طاسین ، این آیتهای قرآن و کتاب اشکار کننده (حق و باطل) است ﴿۱﴾
هدایت و خوشنودی است برای مومنان ﴿۲﴾

سوره النمل

نام دوم آن سوره سلیمان است

ربط: این سوره با سوره شعراء این است (۱) که در آن سوره اظهار غضب و نعمت الٰهیه بود در این سوره اظهار علم و حکمت اللّه تعالٰی است (۲) در آن سوره دلایل نقلی بالای توحید بود در این سوره دو دو علت را برای رد شرک ذکر میکند (۳) در اخیر آن سوره صدق قرآن را ذکر کرد به دفع کردن شبهات در این سوره ترغیب به قرآن میدهد -
دعویٰ این سوره: اثبات توحید اللّه تعالٰی است با دو علل - علت اول این است که همه بندگان بزرگان در سلامتی و عفت محتاج اللّه تعالٰی اند - علت دوم علم غیب برای اللّه تعالٰی خاص است و این هر دو علت را در ضمن چهار قصه ذکر میکند و همچنین به دلایل عقلی به رد الوهیت بر غیراللّه -
خلاصه سوره: این سوره به سه باب تقسیم شده است - باب اول الی (۷) است در این ترغیب به قرآن کریم به ذکر چهار صفات قرآن چهار صفات اهل قرآن است و زجر و تخویف اخروی برای منکرین قرآن است و تسلیت به نبی صل اللّه وعلیه وسلم است -

تفسیر

[۱] این از مقطعات است و شده میتواند که طا اشاره به حکمت ها باشد که در طور به موسیٰ علیه السلام داده بود و او سبب سقوط فرعون شد که سیاست غیر شرعی میکرد - و سین اشاره به حکمت های سلیمان علیه السلام باشد که تعلق به سیاست شرعی دارد - و میم را در این سوره ذکر نکرده است از سببی که احوال محمد صل اللّه وعلیه وسلم را در این سوره به اختصار ذکر کرده است باز در این ترغیب به قرآن کریم است و در این دو اوصاف آنرا ذکر کرده است - اول كِتَابٍ اشاره به جامعیت اوست - دوم مُبِينٍ به همراه جامعیت وضاحت مقاصد نیز است -
[۲] در این دو صفات دیگر قرآن را ذکر میکند هدایت است به مقاصد عظیم و با این اندوه و تکلیف زیاده نمیگردد بلکه بُشْرَى است یعنی برای مومنان خوشنودی را زیاده میسازد - و یک صفت اهل قرآن را ذکر میکند (لِلْمُؤْمِنِينَ) اشاره است که این فواید برای مومنان اشکار میگردد -