تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۸۳﴾ مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۸۴﴾

آن سرای آخرت (جنت) را خاص میکنیم برای کسانی که نمی خواهند تکبر در دنیا و نه فساد را و انجام (خیر) متقیان راست ﴿۸۳﴾
هر که بیارد نیکی را پس او راست حال بهتر از سبب آن و هر که بیارد بدی پس جزا داده نمیشوند آن کسانی را که کردند اعمال بد را مگر به سبب آن اعمالی که میکردند ﴿۸۴﴾

[۸۳] این تفریعات بر واقعه موسیٰ علیه السلام است این تفریع اول بر (۷۷،۴) است یعنی از این قصه فرعون و قارون معلوم شد که دارالآخرة صرف به تقویٰ حاصل میگردد اگر به علو و تکبر و فساد حاصل میشد برای فرعون هامان و قارون حاصل میشد -
[۸۴] این علت برای آیت پیش است و بیان این سخن است که جزا از جنس عمل میباشد یعنی تقویٰ حسنه است و علو ، فساد سیئات اند جزای هر یک مناسب آن است -