اتْلُ مَا أُوحِيَ ۹۸۱ الروم
فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۴﴾ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۵﴾
در یک چند سال خاص اللّه تعالٰی راست اختیار تام پیش از این و پس از این و آن روز خوشحال شوند مومنان ﴿۴﴾
به مدد اللّه تعالٰی مدد میکند هرکرا خواهد وخاص اوست غالب مهربان ﴿۵﴾
[۴] (بِضْعِ) در محاوره عربی به عدد از سه الی نه یا ده گفته میشود - از این سبب مفسرین کدام واقعه ابوبکر صدیق رضی اللّه عنه را به همراه ابی بن خلف الجهمی نوشته اند ابوبکر رضی اللّه عنه اول شرط سه سال را بسته بود پس رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم فرمود که اطلاق بضع از سه الی نه است پش شرط هفت سال را بست چنانچه غلبه روم هفت سال بعد از نزول این آیت حاصل شد (لِلَّهِ الْأَمْرُ) در اینجا مراد اختیار غلبه و مغلوبیت است و این کلمه توحید است که صاحب اختیار و متصرف صرف اللّه تعالٰی است (يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ) این بشارت برای مومنان صحابه کرام است و در این معجزه دیگر است که اللّه تعالٰی بواسطه نبی صل اللّه وعلیه وسلم هفت سال پیش در روز بدر خبر خوشحالی مومنان را داده بود و او صحیح اشکار شد -
[۵] در این آیت دعوی سوره است -