وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۴۶﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَانْتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۴۷﴾ اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿۴۸﴾ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ﴿۴۹﴾ فَانْظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۵۰﴾

و بعضی از دلایل توحید و قدرت اللّه تعالٰی آنست که میفرستد بادها را مژده دهنده و برای آنکه بچشاند شما را از حصه ئی رحمت خود و تا روان باشند کشتی ها به حکم اللّه تعالٰی و تا تلاش کنند از فضل اللّه تعالٰی و تا شما شکر کنید ﴿۴۶﴾
و هرآئينه فرستادیم پیش از تو رسولان را بسوی قوم ایشان پس آوردند برای ایشان احکام روشن پس انتقام گرفتیم ما از مجرمان و ضروری است بر ما مدد به همراه مومنان ﴿۴۷﴾
اللّه تعالٰی آنست ذاتی که میفرستد بادها را پس بر می انگیزد ابر را پس می گستراند آنرا اللّه تعالٰی به طرف بالا چنانکه خواهد و میگرداندش پاره پاره تو بر تو پس می بینی قطرات باران را که بیرون میایند از میان آن پس چون برساندش به هرکه خواهد اللّه تعالٰی از بندگان خود در این وقت ایشان شادمان شوند ﴿۴۸﴾
و اگر چه بودند پیش از بارانیدن باران بر ایشان پیش از این وقت نا امیدی کنندگان ﴿۴۹﴾
پس ببین بسوی نشانهای رحمت اللّه تعالٰی که چگونه تازه میکند اللّه تعالٰی زمین را بعد از خشک شدنش هرآئينه این ذات زنده کننده مردگان است و اوست به همه چیز دارنده قدرت ﴿۵۰﴾

[۴۶] این دلیل عقلی دیگر است و در این وجه لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ است یعنی کافر از آیات اشکار منکر است و پنج فواید فرستادن بادها را ذکر کرده است -
[۴۷] چون انعامات ظاهری را ذکر کرد حالا انعام باطنی را ذکر میکند و مقصد در آن تائید دعوی سوره است (حَقًّا عَلَيْنَا) این حق را اللّه تعالٰی برخود لازم کرده است به سبب وعده خود و به این حق تفضلی گفته میشود این حق واجبی نیست مانند وجوب بر بندگان -
[۴۸] این دلیل عقلی دیگر است و مثال نصرت اِلَهیه است مانند که بعد از نا امیدی مردم اللّه تعالٰی باران کند و مردم خوشحال شوند پس همچنین بعد از ضعیف شدن مومنان اللّه تعالٰی به ایشان فتح و نصرت میدهد -
[۴۹] این تتمه آیت پیش است - ضمیر من قبله به ابر راجع است و یا به این وقت راجع است و یا به قرآن راجع است یعنی پیش از هدایت قرآن از سبب جهل در وقت خشکی بسیار نا امید از رحمت اللّه تعالٰی می شدند -
[۵۰] این دلیل عقلی دیگر است و به آیت گذشته تعلق دارد یعنی آثار باران را ذکر میکند از سببی که در اینجا مراد از رحمت اللّه تعالٰی باران است و مراد از اثار بوته ها درختها کشتزار وغیره است -